معرفی لباس های محلی اقوام ایرانی که تا به حال ندیده اید!
لباس های محلی اقوام ایرانی، در طول تاریخ همیشه مورد توجه بوده است. ایران به دلیل قدمتی که دارد، فرهنگ های مختلفی در آن رشد کرده اند که هر کدام از قومیت ها، لباس های محلی مخصوص به خود را دارند. در ادامه ما به شما لباس های محلی اقوام ایرانی از گذشته تا به امروز را معرفی می کنیم.
به گزارش پارت نیوز؛ لباس های محلی اقوام ایرانی، از جذابیت و تنوع زیادی برخوردار هستند. لباس ها منعکس کننده، فرهنگ و آداب و رسوم هر منطقه می باشند. هر قوم با توجه به شرایط آب و هوایی خود از جنس های مختلفی در تهیه لباس استفاده کرده اند. شما با دیدن لباس های محلی متوجه هویت آن ها خواهید شد. اقوام مختلفی از کورد و لر گرفته تا جنوبی در ایران لباس های محلی خود را دارند.
فهرست
انواع لباس های محلی اقوام ایرانی
ما در کشورمان، مردمانی غنی و با فرهنگ داریم که هر کدام لباس های محلی مخصوصی را دارند. شما با رفتن به روستاهای کوچک می توانید لباس های رنگی و زیبا را مشاهده کنید. ما سعی کردیم، لباس های محلی اقوام ایرانی را به همراه عکس های مناسب در اختیار شما بگذاریم.
لباس آذری
از آنجایی که مردم آذربایجان از قدیمی ترین قوم های ایرانی می باشند. بابراین لباس محلی زیبایی دارند. لباس مردم آذری نشانه هایی همچون، حاشیهدوزی گلابتون، منجوقدوزی، چیندوزی و.. دارد. قسمت های اصلی لباس محلی آذری، سرپوش، تن پوش و پاپوش می باشد. این لباس ها با گذشت دهه ها تنها در میان عشایر و روستاییان به سیاق گذشته وجود دارد.
جنس لباس های آذری زنانه معولا ابریشم، ترمیه یا مخمل است و لباسهای مردانه نیز اغلب از پارچههای پشمی دوخته میشود. این پارچهها بر اساس بودجه و توان مالی افراد قابلتغییر است و آن را میتوانند با حریر، تافته، دریاکنار، ململ، کودری، فاستونی، آیناگولی، اوتماسینار، متقال، شالموز و چیت نیز جایگزین کنند.
ویژگی های لباس های محلی زنان آذری
زنان آذری، لباس های محلی های خود را بر اساس سن و سال با تغییرات جزئی می پوشند. زنانی که مسن هستند، معمولا از رنگ های ملایم تر با جزئیات و گلدوزی های کمتری در لباس های خود استفاده می کنند.
حالا دختران کم سن، لباس هایی با رنگ های روشن و شاد به همراه زیورآلات زیاد می پوشند که نشان دهنده طراوات و جوانی آن ها می باشد. برک، چارقد، یایلیق، کوینک، جبکن، آرکالیک یا آرخالیخ، اجزای اصلی لباس زنان آذری را تشکیل میدهد.
معرفی لباس های محلی مردان آذری
لباس مردان آذری، اغلب از جنس پشم است و سرپوشهایی استفاده میکنند که در زبان ترکی «بورک» یا «پاپاخ» نامیده میشود. بورک انواع مختلفی چون دری بورک (کلاه پوستی)، پهلوی، کپی، کامپا بورک (کلاه کاموایی)، لبهدار، کئچه بورک (کلاه نمدی)، حصیری، دورگه بورک (نوعی کلاه از پوست بره)، عرقچین، یون بورک (کلاه پشمی) و شپو (شاپو) را در بر میگیرد.
تنپوشهای مردانه نیز چون نوع زنانه، اجزای متفاوتی دارد و کوینک، آغ کوینک (پیراهن سفید)، بیغب کوینک، روباشاکا، آرخالق، ستیره، پنجه (نوعی لباس همچون کت)، دُن یا اویما دُن، پالتون (پالتو)، گیمه، کورک (پوستین)، اووماشال (نوعی کتوشلوار) و شلوار را شامل میشود.
لباس های محلی کوردی
لباس های محلی کوردی شامل تنپوش، سرپوش و پایافزار است. مردم کردستان در هر فصل یک مورد از این موارد را استفاده می کنند. مردم کردستان معمولا در جشن ها و عروسی های خود؛ لباس های متنوعی می پوشند و دستمال دور کمر؛ مهم ترین بخش لباس آن ها در عروسی ها محسوب می شود. همچنین آن ها از کفش های مخصوص شهر خود استفاده می کنند.
لباس های کردی از قسمت های مختلفی تشکیل می شود که هر قسمت کاربردی بجا دارد. اغلب مردان شلواری گشاد به نام”پاتول” می پوشند. نیم تنه های مختلفی به نام های “چوخه” و “ملکی” به تن می کنند. بر سرخود پارچه ای به نام “دستار” می پیچند و یا کلاهی به نام “پیچ وکولاو” با تقش و نگار هایی زیبا بر سر می گذارند.
لباس های محلی زنان کورد بسیار زیبا هستند، آن ها از شلوار های گشاد به نام جافی بر پا می کنند و نیم تنه ای کار شده به نام “کلنجه” بر روی پیراهن بلند خود که از جنس تور و حریر می باشد به تن می کنند و شالی کار شده و زیبا بر روی آن می بندند. روسری بلندی به نام “کلکه” یا کلاهی به نام “کلاو” بر سر می گذارند. لباس های محلی زنان کورد اغلب از پولک و طرح های گلدوزی شده می باشد که رنگ های بسیار شاد و روشنی دارند.
لباس های محلی مردم گیلان
لباس های محلی زنان گیلانی، به سه دسته تقسیم بندی می شود که شامل: شرق، غرب و مرکز می باشد. هر کدام از این بخش ها نام های مختلفی دارند: زنان شرق گیلان به لباس “قاسم آبادی” ، زنان غرب گیلان “تالشی” و لباس زنان مرکزی گیلان با عنوان “رسوخی” معروف است. لباس قاسم آبادی از قدیمی ترین و اصیل ترین لباس های ایران و مشرق زمین است.
این لباس شامل یک روسری زیرین به نام (مندیل) که به جای آن از کلاه نیز استفاده شده و با تعداد زیادی سکه در قسمت پیشانی تزیین می شود، جلیقه این لباس به مانند جلیقه های دیگر بوده با فرق این که با سکه تزئین شده است. پیراهن لباس قاسم آبادی تفاوت خاصی با پیراهن های نقاط مختلف گیلان دارد. دامن آن نیز از پارچه ساده و یا گل دار که روی آن با فرم استانداردی نواردوزی شده تشکیل می شود.
انتهای مطلب/آ.ع