بیوگرافی ریوالدو فوق ستاره برزیلی باشگاه بارسلونا که دیگر در فوتبال دنیا تکرار نخواهد شد!

به گزارش پارت نیوز؛ ریوالدو ویتور بوربا فریرا  که صرفاً با نام ریوالدو شناخته می شود فوتبالیست سابق برزیلی است که عمدتاً به عنوان بازیکن دوم به عنوان مهاجم سایه بازی می کرد.

پست اصلی او مهاجم بود و گاهی اوقات به عنوان بازیکن آزاد یا به عنوان وینگر بازی می کرد. ریوالدو به عنوان یکی از بزرگترین، ماهرترین و خلاق ترین بازیکنان تمام دوران در نظر گرفته می شود. او به خاطر ضربات آزاد خمشی، ضربات دوچرخه، تمارز، شوت های از راه دور سهمگین و توانایی گلزنی شهرت داشت.

در سال 1999، او توپ طلا را برد و به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا انتخاب شد. در سال 2004، او توسط پله در لیست 100 فیفا از بزرگترین بازیکنان زنده جهان قرار گرفت. با موفقیت در سطح باشگاهی و بین المللی، او یکی از 9 بازیکنی است که جام جهانی فوتبال، لیگ قهرمانان اروپا و توپ طلا را برده است.

شروع فوتبال ریوالدو

ریوالدو کار خود را در سال 1991 با باشگاه برزیلی سانتا کروز آغاز کرد و در موگی میریم، یک دوره قرضی در کورینتیانس و پالمیراس حضور داشت. در سال 1996، او با تیم اسپانیایی دپورتیوو د لاکرونیا به اروپا نقل مکان کرد، جایی که بازی‌هایش در تنها فصل حضورش در آنجا باعث شد تا در سال 1997 برای بارسلونا قرارداد امضا کند.

در بارسلونا، همکاری موفقی با پاتریک کلایورت، بازیکن هلندی ایجاد کرد و پیاپی قهرمان لاکورونا شد. عناوین لیگ در سال های 1998 و 1999 و همچنین کوپا دل ری 1998. ریوالدو در ژوئن 2001 مقابل والنسیا هت تریک کرد و بارسلونا را به لیگ قهرمانان اروپا 2001-02 رساند.

گل پیروزی بخش ضربه دوچرخه در 20 دقیقه آخر بازی و هت تریک او اغلب به عنوان بهترین گل تاریخ شناخته می شود. در طول 5 سال حضورش در بارسا 130 گل به ثمر رساند که این موضوع او را در زمره بهترین گلزنان بارسلونا در تمام دوران قرار داد.

در سال 2002، ریوالدو با باشگاه ایتالیایی A.C. Milan قرارداد امضا کرد و در تنها فصل حضورش در آنجا، کوپا ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا را برد، با این حال، عملکرد او ضعیف بود و در اواخر سال 2004 قرارداد خود را با میلان لغو کرد. او برای کروزیرو بازی کرد. المپیاکوس، آئک آتن، بنیادکار، یک دوره قرضی در سائوپائولو، کابوسکوروپ و سائو کائتانو.

در مارس 2014، ریوالدو بازنشستگی خود را از فوتبال حرفه ای اعلام کرد، با این حال از ژوئن 2015 برای موگی میریم بازی کرد، قبل از اینکه دوباره در آگوست 2015 بازنشسته شود.

عملکرد ریوالدو در بازی های ملی و تیم ملی برزیل

از سال 1993 تا 2003، ریوالدو 74 بازی انجام داد و 35 گل برای برزیل به ثمر رساند و هفتمین گلزن برتر این کشور است. او به برزیل کمک کرد تا به فینال جام جهانی فوتبال 1998 برسد و در سال 1999 کوپا آمریکا را برد و در آنجا به عنوان بهترین بازیکن مسابقات انتخاب شد. ریوالدو به همراه رونالدو و رونالدینیو در تیم قهرمان جام جهانی 2002 در یک تیم هجومی بازی حضور داشتند.

ریوالدو با گلزنی در پنج بازی از هفت بازی برزیل در این تورنمنت، در سال 2002 در تیم ستاره های جام جهانی فیفا نام گرفت و قبلاً در سال 1998 نیز انتخاب شده بود. او عضو تالار مشاهیر موزه فوتبال برزیل است.

زندگی ریوالدو قبل از شهرت

ریوالدو در ریسیف برزیل متولد شد و در فاولاهای شهر تربیت ضعیفی داشت. ظاهر جسمانی او هنوز نشان دهنده فقری است که در دوران کودکی خود تجربه کرد: بدغذایی ناشی از سوء تغزیه و از دست دادن چندین دندان.

ریوالدو که عمدتاً چپ پا بود، کار حرفه ای خود را در سن 16 سالگی، زمانی که در سال 1989 با باشگاه فوتبال پائوستانو پائوستانو قرارداد امضا کرد شروع کرد. مربیان پائوستانو معتقد بودند که او از نظر جسمی برای موفقیت بسیار ضعیف است. پدر ریوالدو رومیلدو در یک تصادف جاده ای در سال 1989 کشته شد اما ریوالدو اولین قرارداد حرفه ای خود را در اواخر همان سال امضا کرد.

ورود ریوالدو به دنیای فوتبال حرفه ای

او در سال 1991 برای سانتا کروز بازی کرد. در سال 1992، به جنوب به ایالت سائوپائولو نقل مکان کرد و در آنجا برای Mogi Mirim در سطح دوم فوتبال برزیل بازی کرد. در سال 1993، به صورت قرضی به پایتخت ایالت پاولیستا رفت تا برای کورینتیانس در دسته اول بازی کند.

پالمیراس

در سال بعد او محل زندگی خود را تغییر داد و به پالمیراس نقل مکان کرد و به باشگاه کمک کرد تا با موفقیت از قهرمانی لیگ خود در سال 1994 دفاع کند و در سال 1996 قهرمان کمپئوناتو پائولیستا شد. در هر دو سال 1993 و 1994، توسط نشریه معتبر Placar Magazine با Bola de مفتخر شد.

دپورتیوو

قبل از المپیک 1996، پارما اعلام کرد که با ریوالدو و هم تیمی اش آمارال از پالمیراس قرارداد امضا کرده است. پس از المپیک، اختلافاتی وجود داشت و ریوالدو به جای ایتالیا، به اسپانیا رفت و به دپورتیوو لاکرونیا در لالیگا پیوست. او فقط یک فصل ماند، اما با این وجود ثابت کرد که چه فوتبالیست توانایی است. ریوالدو با 21 گل از 41 بازی مشترک چهارمین گلزن برتر فصل بود و دپورتیوو سوم شد.

بارسلونا

ریوالدو در سال 1997 در یک قرارداد نقل و انتقالات به باشگاه بارسلونا تغییر مکان داد که به دپورتیوو 4 میلیارد پزوتا (حدود 26 میلیون دلار) دست یافت.

ریوالدو … این عالی است. اوه فوق العاده شما نمی توانید چنین پایانی را برای فصل متصور شوید. این برزیلی یک دقیقه بعد با لذت‌بخش‌ترین گل‌هایی که تا به حال دیده‌اید، هت تریک می‌کند. یک گل در یک میلیون، برای کسب درآمدهای بسیار میلیونی در فصل آینده.

-تفسیر اسکای اسپورت در مورد آخرین دقیقه ریوالدو که برنده مسابقه با دوچرخه بالای سر ریوالدو در برابر والنسیا در لالیگا در 17 ژوئن 2001 برای واجد شرایط شدن بارسلونا برای لیگ قهرمانان اروپا در فصل آینده است.

در اولین فصل حضور خود در بارسلونا، ریوالدو با 19 گل در 34 بازی، دومین گلزن برتر بود، زیرا بارسلونا موفق به کسب دوبل لالیگا و کوپا دل ری شد. در سال 1999 یک قهرمانی دیگر در لالیگا با بارسلونا به دست آورد و بار دیگر با 24 گل دومین گلزن برتر لیگ شد. در سال 1999، ریوالدو به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا انتخاب شد و او همچنین توپ طلا را دریافت کرد.

پس از رقابت ناموفق بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا، ریوالدو با جدایی از نیوکمپ مرتبط بود. سپس روی کین، کاپیتان منچستریونایتد گفت که ریوالدو بازیکنی بود که او بیشتر از همه می‌خواست یونایتد جذب کند.

در زمان‌هایی در اواخر قرن حاضر بازی با او غیرممکن بود و هرگز بیشتر از این نبود. کیفیت گل ها فوق العاده بود که باعث می شد عملکرد او افسانه ای شود. پس از تنها 18 ماه و 17 روز، کتاب بزرگترین هت تریک قرن بیست و یکم بسته شد.

-راب اسمیت از گاردین در هت تریک ریوالدو در مقابل والنسیا در ژوئن 2001.

در سومین فصل حضورش در بارسلونا، ریوالدو با لوئیس فن خال، مدیر باشگاه، اختلاف پیدا کرد، زمانی که او اصرار داشت که به‌جای بال چپ، به‌عنوان یک بازی‌ساز بازی کند. با وجود اینکه ریوالدو روابط تیره‌ای با فان خال داشت، در لیگ قهرمانان فصل 10 گل به ثمر رساند و باشگاه به نیمه نهایی رسید. فن خال در ژوئن 2000 اخراج شد.

در فصل 01–2000، ریوالدو بار دیگر با 23 گل دومین گلزن برتر لیگ بود. در آخرین بازی سرنوشت‌ساز فصل مقابل والنسیا فینالیست لیگ قهرمانان ریوالدو هت‌تریک کرد و بارسا بازی را با نتیجه 3–2 برد. او در این بازی بارسلونا را از والنسیا جلو انداخت تا در لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2001–02 به بارسلونا برسد.

او غالباً بهترین هت تریک تاریخ را به خود اختصاص داده است. اولین گل او یک ضربه آزاد خمشی با سبک خاص خود بود که به گوشه پایین سمت راست پیچید. گل دوم با حرکت نمایشی فوق العاده و فریب بازیکنان والنسیا همراه بود. یک حرکت ظاهری قبل از یک ضربه با بالاب به گوشه پایین سمت چپ تور دروازه والنسیا، سومین گل مسابقه برنده او پس از کنترل توپ توسط ریوالدو با سینه از روی خط محوطه جریمه رخ داد و در دقیقه 89 یک ضربه دوچرخه از بالای سر را اجرا کرد که آن را بهترین گل دوران حرفه ای خود می داند.

ریوالدوی سرخوش پیراهن خود را پاره کرد و شروع به چرخاندن آن روی سر خود در هنگام جشن گلزنی کرد، در حالی که خوان گاسپارت، رئیس باشگاه بارسلونا در جعبه VIP استادیوم با مشت زدن به هوا و فریاد زدن خوشحالی خود در کنار هیئت حریف اتاق VIP را به هم ریخت.

پس از بازی ریوالدو اظهار داشت “آنچه امشب اتفاق افتاد باورنکردنی بود. من گل پیروزی را به همه بازیکنانی که در تمام فصل بسیار سخت جنگیده‌اند و همه هوادارانی که بسیار رنج کشیده‌اند تقدیم می‌کنم. من خوشحالم که آنها را با گل‌هایم خوشحال کردم.”

او در مجموع 36 گل در آن فصل به ثمر رساند. ریوالدو در طول پنج سال حضور خود در بارسلونا، 130 گل به ثمر رساند و او را در زمره بهترین گلزنان باشگاه در تمام دوران قرار داد.

میلان

ریوالدو در سال 2002 قراردادی سه ساله با باشگاه میلان ایتالیا امضا کرد. او با میلان، کوپا ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا را در فصل 03-2002 به دست آورد. در آگوست 2003، او پیش از لغو قرارداد خود با میلان در نوامبر همان سال قهرمان سوپر جام یوفا شد.

پس از ترک میلان، او برای مدت کوتاهی به برزیل بازگشت و برای کروزیرو در بلو هوریزونته بازی کرد. او در سال 2004 به امضای قرارداد با بولتون واندررز نزدیک شد، اگرچه بولتون در نهایت از این قرارداد خارج شد.

به دلیل عملکرد ضعیفش در طول فصل، او جایزه Bidone d’Oro را در سال 2003 برد، که به بدترین بازیکن سری A در طول یک فصل خاص داده می شود.

کروزیرو

ریوالدو در اوایل سال 2004 با انتصاب مربی واندرلی لوکزامبورگو که او را متقاعد کرد برای باشگاه بازی کند تصمیم گرفت به برزیل بازگردد و به خرید اصلی کروزیرو برای کوپا لیبرتادورس تبدیل شد. با این حال، زمان او برای تیم بسیار کوتاه بود، تنها یازده بازی و دو گل. ریوالدو پس از تنها دو ماه به دلیل اخراج لوکزامبورگو مربی ریوالدو در اوایل دوران حرفه ای خود باشگاه را ترک کرد.

ریوالدو اظهار داشت: “وقتی او رفت، من هم ترجیح دادم بروم. این تصمیم من بود زیرا لوکزامبورگو را فردی خاص می دانم.”

المپیاکوس

در 22 ژوئیه 2004، ریوالدو به المپیاکوس سوپرلیگ یونان پیوست. در طول فصل 2004–2005 او چند گل برجسته به ثمر رساند، یکی از آنها در اولین دربی او مقابل پاناتینایکوس بود که مسلماً مشهورترین او در پیراهن المپیاکوس بود: یک ضربه آزاد خمیده با ارسال المپیا و برای پیروزی بر رقبای ابدی المپیاکوس.

یکی دیگر از گل های قابل توجه ریوالدو هفته بعد در بازی روز ششم تیم المپیاکوس در بازی گروهی لیگ قهرمانان اروپا در انگلیس مقابل قهرمان احتمالی لیورپول به ثمر رسید. جایی که او یک ضربه آزاد ماهرانه به ثمر رساند و غول های یونانی را پیش انداخت.

با این حال، المپیاکوس پس از گلزنی استیون جرارد طلسم لیورپول با یک نیمه والی 25 یاردی در فاصله 3 دقیقه از زمان تمام وقت حذف شد.

در آخرین بازی فصل اول ریوالدو در المپیاکوس، این باشگاه برای کسب عنوان قهرمانی آلفا اتنیکی با پاناتینایکوس تنها یک امتیاز به یک پیروزی نیاز داشت. المپیاکوس در بازی خارج از خانه در تسالونیکی، به لطف گل ریوالدو، ایراکلیس را 0–1 شکست داد و قهرمانی را قطعی کرد.

ریوالدو با وجود اینکه در آن دوره تنها 34 سال سن داشت برای سومین سال قرارداد خود را با المپیاکوس تمدید کرد. در جولای 2006، ریوالدو اعلام کرد که فصل 07-2006 با المپیاکوس آخرین فصل او در اروپا خواهد بود. با این حال، او به سرعت تصمیم خود را تغییر داد و تصمیم گرفت یک سال دیگر بماند. در فصل 2006–2007 او در 27 بازی سوپرلیگ 17 گل به ثمر رساند. ریوالدو در 81 بازی برای المپیاکوس 43 گل به ثمر رساند.

آئک آتن

ریوالدو پس از اختلاف با سوکراتیس کوکالیس، رئیس باشگاه، از سوی المپیاکوس به عنوان بازیکن آزاد تصمیم گرفت برای ادامه حضور در فوتبال به باشگاه دیگری برود. در 29 مه 2007 با باشگاه سوپر لیگ آئک آتن قرارداد امضا کرد. اولین گل او در سوپر لیگ با باشگاه آتن از طریق یک پنالتی در پیروزی 3-0 آنها مقابل پانیونیوس به ثمر رسید. ریوالدو یک فصل عالی دیگر و تیم را پشت سر گذاشت. پس از پیروزی 4-0 مقابل المپیاکوس، ریوالدو چهار انگشت خود را به دوربین نشان داد.

ریوالدو اعلام کرده بود که اگر حکم به نفع المپیاکوس و قهرمان نشدن آئک آتن شود یونان را ترک خواهد کرد. وی اظهار داشت: تیمی که در زمین مسابقه آنقدر خوب نبود که عنوان قهرمانی را کسب کند، شایسته این جام نیست.

بنیادکار

ریوالدو در 25 آگوست 2008 به یک ایستگاه رادیویی ورزشی یونان اعلام کرد که موافقت کرده است به حرفه خود در بنیادکار در ازبکستان ادامه دهد و بلافاصله پس از آنچه که او به عنوان “پیشنهاد قراردادی بسیار وسوسه انگیز” توصیف کرد، موافقت کرد.

ریوالدو قراردادی دو ساله به ارزش 10.2 میلیون یورو امضا کرد و بعداً برای تمدید قرارداد تا سال 2011 تمدید کرد. در اولین بازی خود برای بنیادکار، ریوالدو هر دو گل را در برد 2–0 به ثمر رساند.

در سال 2009، ریوالدو اولین بازیکن جهان شد که در چهار مسابقه متوالی یک، سپس دو، سپس سه و سپس چهار گل به ثمر رساند. او در بازی اول یک گل و در بازی دوم دو گل به نوبهور زد. در بازی سوم در 25 ژوئن 2009، ریوالدو در پیروزی 4-0 مقابل متالورگ هت تریک کرد. در بازی چهارم بنیادکار با نتیجه 5–0 سوگدیانا جیزاخ را شکست داد و ریوالدو در 17 دقیقه چهار گل به ثمر رساند. پس از پایان فصل 2009، ریوالدو با به ثمر رساندن 20 گل لیگ، جایزه بهترین گلزن UFF را به دست آورد و نایب بازیکن سال UFF شد. او در مجموع 33 گل برای این باشگاه به ثمر رساند. ریوالدو در 11 اوت 2010 در توییتر اعلام کرد که قرارداد خود را با بنیادکار لغو کرده است.

بازگشت به موگی میریم

در 18 نوامبر 2010، او از طریق سایت شبکه اجتماعی خود اعلام کرد که به موگی میریم، باشگاهی که در اوایل دهه 1990 کار خود را آغاز کرده بود، بازخواهد گشت و گفت: “پس از مرتب کردن بسیاری از چیزها در خارج از کشور، من تصمیم گرفتم پائولیستا 2011 را برای موگی میریم، که من رئیس جمهور آن هستم، بازی کنم.” با این حال، او در ژانویه 2011 به سائوپائولو پیوست.

سائوپائولو

در 23 ژانویه 2011، ریوالدو به سائوپائولو پیوست. او در اولین بازی خود برای آنها در لیگ دسته اول مقابل لیننس با یک گل فوق العاده گلزنی کرد. توپ از سمت چپ زمین ارسال شد؛ ریوالدو توپ را کنترل کرد و با استفاده از زانوی چپ چرخاند و توپ را به سمت تیر نزدیک شلیک کرد تا گل به ثمر برسد.

او بخش اعظم مارس 2011 را به خاطر مصدومیت سپری کرد، اما برای بازی های بعدی مانند تساوی 1-1 با پالمیراس و پیروزی 2-1 مقابل کورینتیانس به این تیم بازگشت.

ریوالدو در حساب توییتر خود اعلام کرد که تا پایان فصل سائوپائولو را ترک خواهد کرد: “فقط می خواهم به همه اطلاع دهم که شنبه، آخرین جلسه تمرینی من در سائوپائولو خواهد بود. باشگاه به من گفته است. رسمی که این آخرین فصل من در اینجا خواهد بود.” او افزود: “هنوز از فوتبال خداحافظی نکرده‌ام. هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن دارم. فقط آرزو می‌کنم در پایان سال 2012 کفش‌هایم را آویزان کنم.”

کابوسکورب

ریوالدو در ژانویه 2012 به باشگاه کابوسکورب آنگولا پیوست. در 18 مارس، ریوالدو در برابر ریکراتیوو کاالا هت تریک کرد. ریوالدو در نوامبر 2012 پس از انقضای قراردادش، کابوسکوروپ را ترک کرد.

سائو کائتانو

در ژانویه 2013، ریوالدو به سائو کائتانو پیوست و قراردادی را امضا کرد که تا دسامبر ادامه داشت. او اولین گل خود را برای باشگاه جدیدش در اولین بازی خود در برابر اسپورت کلاب کورینتیانس پائولیستا در 9 فوریه به ثمر رساند. در جریان بازی بعدی مقابل کلوب اتلتیکو، براگانتینو ریوالدو بار دیگر گلزنی کرد، اگرچه تیمش با نتیجه 2–1 شکست خورد. در نوامبر 2013 به دلیل مشکلات زانو باشگاه را ترک کرد.

بازگشت دوم به Mo میرم

در دسامبر 2013، ریوالدو به موگی میریم پیوست و قراردادی را امضا کرد که تا سال 2015 ادامه داشت. پسرش ریوالدینیو برای این باشگاه بازی کرد. ریوالدو زمانی که در ژوئیه 2015 بازنشسته شد، تنها یک بازی در لیگ برای باشگاه انجام داده بود.

بازنشستگی

در مارس 2014، نماد برزیلی پس از یک دوران حرفه ای که بیش از 20 سال به طول انجامید، رسماً از فوتبال بازنشسته شد و او تصمیم گرفت به عنوان رئیس Mogi Mirim باقی بماند تا به اداره باشگاه کمک کند و از پسرش، ریوالالدینیو مراقبت کند.

ریوالدو در بیانیه ای که منتشر کرد، اظهار داشت: تاریخچه من به عنوان یک بازیکن به پایان رسیده است. امروز با چشمانی اشکبار از خدا، خانواده ام و همه حمایت ها و محبتی که در این 24 سال دریافت کردم تشکر می کنم. یک بازیکن.”

در 18 ژانویه 2019، SCC Mohammédia ریوالدو را به عنوان مدیر فنی و مربی جدید خود برای فصل بعد معرفی کرد. این بازیکن انجام معامله را انکار کرد، زیرا او پیش قراردادی را امضا کرد که در آن باشگاه باید از ملی (سطح سوم لیگ مراکش) صعود کند.

ریوالدو و تیم ملی برزیل

در سال 1993، او اولین بازی برای تیم ملی فوتبال برزیل، به ثمر رساندن تنها گل در یک بازی دوستانه در برابر مکزیک. او به عنوان نماینده برزیل در بازی های المپیک تابستانی 1996 انتخاب شد. تیم برزیل مدال برنز را به دست آورد، اما ریوالدو برای پلی آف مقام سوم انتخاب نشد.

ریوالدو با جام جهانی که در سال 2002 به دست آورد

ریوالدو برای جام جهانی فوتبال 1998 به تیم ملی برزیل بازگشت، جایی که در راه رسیدن به فینال سه گل به ثمر رساند، از جمله دو گل در برد 3-2 در مرحله یک چهارم نهایی مقابل دانمارک. برزیل در فینال 3-0 از فرانسه میزبان شکست خورد و نتوانست از عنوان قهرمانی خود در سال 1994 دفاع کند.

ریوالدو بخشی از تیم پیروز برزیل در مسابقات کوپا آمه ریکا 1997 نبود، اما بخشی از دفاع موفق از آن عنوان در کوپا آمه ریکا 1999 بود. ریوالدو با پنج گل مسابقات را به عنوان بهترین گلزن به پایان رساند. یکی گل تساوی از ضربه ایستگاهی در پیروزی 2-1 مقابل آرژانتین در مرحله یک چهارم نهایی و دو مورد در پیروزی 3-0 مقابل اروگوئه در فینال. او به عنوان با ارزش ترین بازیکن مسابقات انتخاب شد.

ریوالدو از زمان بازی‌های المپیک 1996، زمانی که برزیل برنده مسابقات نشد، مرکز انتقادات بود. در پیروزی 1-0 مقابل کلمبیا در نوامبر 2000، ریوالدو به شدت هو شد و تهدید کرد که از بازی برای کشورش را کنار خواهد گذاشت.

بازی در کنار رونالدو و رونالدینیو در جام جهانی 2002 باعث خوشحالی و افتخار بزرگی بود. کار تیمی ما عالی بود و از طریق نتایج نشان داد.

– ریوالدو در مورد “سه R”.

اوج دوران تیم ملی ریوالدو در جام جهانی فوتبال 2002 به میزبانی کره جنوبی و ژاپن رقم خورد. جایی که او توانست ناامیدی شکست قبلی در فینال جام جهانی را از بین ببرد و به برزیل کمک کرد تا پنجمین قهرمانی خود در جام جهانی را کسب کند.

ریوالدو در پنج بازی اول و رونالدو در چهار بازی گلزنی کرد. با وجود یک تورنمنت موفق، ریوالدو در یک حادثه بحث برانگیز در برابر ترکیه درگیر شد. در اواخر بازی در حالی که توپ خارج از بازی بود، هاکان اونسال، مدافع ترکیه ای توپی را به سمت ریوالدو که بالای پرچم کرنر منتظر بود، زد. توپ به ران او برخورد کرد، اما ریوالدو در حالی که صورتش را گرفته بود، روی زمین افتاد. داور با کارت زرد دوم بازیکن ترکیه را اخراج کرد. پس از یک بررسی ویدئویی، ریوالدو توسط فیفا 11670 فرانک سوئیس جریمه شد.

در آستانه فینال، رونالدو، ریوالدو و رونالدینیو در استادیوم یوکوهاما با شادی تلاش کردند تا در نم نم نم نم باران ژاپنی ها از یکدیگر دور شوند.

– امی لارنس از The Guardian در مورد پیوند “سه R”.

گل ریوالدو در برابر بلژیک در دور دوم، مربی بلژیکی رابرت واسیگه را بر آن داشت تا از او به عنوان عامل تعیین کننده نام برد. رونالدینیو به ریوالدو کمک کرد تا گل تساوی را مقابل انگلیس در یک چهارم نهایی به ثمر برساند قبل از اینکه رونالدینیو در پیروزی 2–1 گل پیروزی را به ثمر برساند.

برزیل در فینال با آلمان دیدار کرد و با دو گل رونالدو که ریوالدو در هر دو گل نقش داشت، با پیروزی 2–0 پیروز شد. اولی بعد از اینکه ضربه ریوالدو توسط دروازه بان آلمانی اولیور کان با زدن ریباند توسط رونالدو دفع شد و دومی دید که ریوالدو دفاع آلمان را با یک جای خالی فریب می دهد در حالی که توپ به سمت رونالدو می رود و او را تمام می کند.

ریوالدو توسط مربی برزیل، لوئیز فیلیپه اسکولاری به عنوان بهترین بازیکن مسابقات انتخاب شد. ریوالدو به همراه رونالدو و رونالدینیو در تیم ستارگان جام جهانی فیفا نامگذاری شدند.

آخرین بازی ریوالدو در 19 نوامبر 2003 در کوریتیبا در تساوی 3-3 مقابل اروگوئه بود. او 79 دقیقه قبل از تعویض لوئیس فابیانو به میدان رفت. او آخرین گل خود را تنها سه روز قبل از روی نقطه پنالتی در تساوی 1-1 مقابل پرو به ثمر رسانده بود. ریوالدو در دوران حضورش در تیم ملی، 74 بازی ملی انجام داد و گلزنی کرد .

سبک بازی

ریوالدو که به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان نسل خود و همچنین یکی از بهترین بازیکنان تمام دوران در نظر گرفته می‌شود. او بازیکن ماهر و خلاقی بود که به دلیل توانایی دریبل‌زنی، استفاده از کارهای فانتزی، تعادل، و کنترل توپ نزدیک او را به یکی از بهترین های تاریخ برزیل و جهان تبدیل کرده بود.

با وجود قدش، او همچنین بسیار چابک بود. ریوالدو که متخصص توپ مرده بود به خاطر ضربات آزاد خمشی و ضربات پنالتی و همچنین توانایی او برای گلزنی از راه دور با ضربات قدرتمند مشهور بود. چپ پا بود و تکنیک بسیار خوبی داشت. او همچنین به خاطر شوت های در جا و بدون دورخیز نیز معروف بود و البته توانایی در گلزنی از روی ضربات دوچرخه.

به جز پای راست، ریوالدو همه چیز داشت. قدرت سخت او به او اجازه می داد تا از مدافعان رد شود. او یک دریبل زن برجسته بود و پای چپش هم تحصیلکرده و هم اوباش، ظریف و پتک بود. نابغه پاهای باندی برزیل غیرقابل توقف ترین فوتبالیست پس از مارادونا بود.

— راب اسمیت در سال 2008 برای گاردین در مورد سبک بازی ریوالدو می نویسد.

اگرچه ریوالدو یک مهاجم هدف نبود اما یک گلزن پرکار بود که می‌توانست در چندین پست خلاقانه و تهاجمی بازی کند: در دوران اوج دوران حرفه‌ای‌اش، دوره‌ای که توپ طلا را برد و بهترین بازیکن جهان فیفا شد. او اغلب در نقش هافبک تهاجمی بازیساز به عنوان شماره 10 کلاسیک به کار می رفت.

به دلیل بینایی و توانایی پاس که او را به یکی از بهترین پلیمیکرهای دنیا تبدیل کرده بود. او همچنین می‌توانست به‌عنوان مهاجم دوم یا به‌عنوان یک وینگر چپ موقعیتی که اغلب در اوایل دوران حرفه‌ای‌اش اشغال می‌کرد به دلیل شتاب و توانایی ارسالش بازی کند. اگرچه غالباً چپ پا بود، اما قادر به بازی در هر دو جناح بود.

در سال 2002 جان کارلین از گاردین خاطرنشان کرد که ریوالدو «دو ویژگی اساسی فوتبالیست ایده‌آل را با تأثیر خیره‌کننده ترکیب می‌کند: هنرمندی و کارآمدی».

اگر می‌توانستید با اراده بریتانیایی با مهارت‌های قاره‌ای ازدواج کنید، چنین دستور العمل ترکیبی به طرز هیجان‌انگیزی در دیگو مارادونا مشهود بود، اما از آن زمان، شاید تنها ریوالدو این دو ویژگی را در هم آمیخته است.» «برونکا» داشت (کلمه‌ای که مکرراً در زندگی‌نامه مارادونا برای اشاره به «خشم، خشم، نفرت، رنجش، نارضایتی تلخ» استفاده می‌شود. در همان دوران همتایان برزیلی رونالدو و رونالدینیو.”

کلام آخر

ریوالدو یکی از بهترین های تاریخ فوتبال دنیا است و خواهد بود. ستاره‌ای بی بدیل که بعید است تا چندین سال آینده مثل او پیدا شود. بازیکنی که اگر چند سال دیرتر به دنیا می آمد امروز تمام حرکات تکنیکی و زیبایش در فضاهای مجازی وایرال می شد.

پارت نیوز از شما خوانندگان گرامی دعوت می کند خاطرات خود را از این اسطوره فوتبال و یا حتی نظرات خود را در خصوص او با ما و دیگران از طریق قسمت نظرات در پایین همین صفحه در میان بگذارید. ضمنا در صورت تمایل می توانید نام بازیکن مورد علاقه خود را که پیشنهاد می کنید سوژه مطلب بعدی ما باشد را هم برایمان ارسال کنید.

انتهای مطلب