تاریخچه کونگ فو چینی اصیل؛ معرفی لباس و انواع سبک های آن

به گزارش پارت نیوز؛ رشته رزمی کونگ فو، شناخته شده ترین رشته‌ی هنر های رزمی است. تاریخچه کونگ فو و پیدایش آن دارای فلسفه خاص این رشته می‌باشد که از جمله پیچیده‌ترین مسائل است به راحتی نمی توانند اطلاعات مستندی از چگونگی شکل گیری این هنر رزمی بدست بیاورند. کونگ فو یک نگرش است بر دنیای جدید، ضمن اینکه دارای تاریخچه ای قدیمی می باشد.

تاریخچه کونگ فو چینی

سرگذشت کونگ فو هم زمان با تاریخچه ی انسان اندیشمند است که در دوازده هزار سال پیش سابقه اولین حرکات فکر وجسم برای اولین بار برای مقابله با محیط زیست و بقای خود ،داشته است. اولین کسانی که پی به این نیروی اسرار آمیز بردند، نژاد زرد بودند و چون بعدها فقط از نیروی تن استفاده کردند، اصول و مبانی علمی این راه فراموش شد.

اصولاً در سبک های رزمی کسانی بوده اند که دانش پیشینیان را با اندوخته تجربی خویش در آمیخته اند و به مقتضای شرایط زمانی و محیطی خود، بیش از دیگران درمعرفی و ارائه یک شیوه رزمی خاص موفق بوده اند.

گفته می‌شود کونگ فو حدود ٢۵٠٠ سال پیش در کشور چین توسط مردی به نام درایاما تائیشی یا «تامو» یا «بودهی دارما» یا «دات مور» یا «بودا آدها » کاشف اندیشه برتر و نفوذ روح توانا عرضه شد. درایاما ثابت کرد که انسان قبل از اینکه به مسائل دنیای خارج خود بیاندیشد بهتر است به خود بیاندیشد و همین فکر بود که جامعه ی قرن بیستم را با تکان شدید به مکتب خود رهنمون کرد و هم اکنون میلیون ها انسان از کلیه جوامع، مفتون این اندیشه شده اند.

با ورود بودی دارما و یا به گفته چینی ها تامو از هند به معبد شائولین چین آغاز می گردد .در ضمن معبد شائولین در ایالت هوتان قرار دارد و هنرهای رزمی موجود دنیا از این مکان سر چشمه گرفته است . راهب تامو که مشغول تعلیمات مذهبی به جوانان ( راهبان) معبد بود؛ با توجه به شرایط جسمی و روحی آن‌ها شروع به ابداع 18 حرکت فیزیکی کرد . که بعدها همین حرکات جزئی از درسها و و تعلیمات آنها قرار گرفت و اساس هنر های رزمی کونگ فو ( بوکس چینی ) از اینجا شروع شد .

بعدها شاگردان راهب توانستند این حرکات را خوبی بیاموزند و شروع به آموزش این هنر به دیگر چینی‌ها کنند. این رشته در مدت زمان کوتاهی معبد شائولین را به خواستگاه کونگ فو تبدیل کرد و این هنر زیبا کم کم در معابد دیگر نفوذ کرد. اگر در تاریخچه کونگ فو چینی جستجو کنید به ورود بوکس به معبد شائولین خاهید رسید. بعد از آن در سالیانی دراز بر اساس بوکس معبد شائولین سبکهای دیگری از کونگ فو پدید آمد که سراسر چین رواج یافت و هنر ملی این کشور شد.

معنای کونگ فو در بین مردم چین

در کل، هنرهای رزمی چین با نام کونگ فو شناخته می شود. کلمه کونگ فو ظاهرا هیج معنای خاصی ندارد. اما در بعضی از اقوام کونگ فو (مرد دانا) اطلاق می شود و در نزد بعضی دیگر از مردم نیز به (عالی ترین شکل هر چیز) گفته می شود .

در مجموع می توان گفت در تاریخچه کونگ فو معنای آن به هنری گفته می‌شود که دارای حرکات فیزیکی موزون دست و پا است. در هر صورت کونگ فو تقریبا همیشه در دست مردان و زنانی بوده است که مورد اعتماد مردم بوده اند . کونگ فو در بین دو گروه رواج بیشتری داشته است .

گروه اول جادوگران و جن گیران آن زمان که با نمایشهایی افسونگری و اجرای بعضی از حرکات زیبا و پیچیده در میان قبایل امرار معاش می کردند و این فنون و حرکات مذهبی مخصوص خودشان را به فرزندان خود انتقال می دادند . در بین آن می توان رهبر آنها (تین شید) را نام برد که ارباب آسمانی نام گرفته بود .

خاندان وی هزار هشتصد سال بر کوهی (اژدها) در ایالت کیانگ سینگ حکومت داشتند. ضمنا این افراد می توانستند بعد از ازدواج در بین مردم شهرها و روستائیان به راحتی و آزادانه زندگی کنند .

گروه دوم راهبان و افراد مذهبی را شامل می شد که این افراد زندگی ساده ای داشتند و فقط از گیاهان تغذیه می کردند و یکی از خصوصیات آن‌ها این بود که باید تا زمانیکه زنده هستند مجرد و دور از مسائل مادی باشند آنها در صومعه ها زندگی می کردند .در ضمن برای تلفیق روح و جسم روزه می گرفتند و در همین حال به تمرینات سخت و طاقت فرسای هنرهای رزمی کونگ فو می پرداختند.

در تاریخچه کونگ فو آمده که حضور راهبان پیوسته جهت اصلاح جامعه ملموس بود و اگر به کسی ستم می‌شد این راهبان حاضر برا دفاع از آن‌ها حضور داشتند. فشارهائی که از طرف حاکمان به افراد زیر دست آنها اعمال می شود باعث آن گردید که در سال 1911 در چین نهضتی از طرف این مردان اتفاق بیافتد که به انقلاب بکسورها معروف شد و در حقیقت انقلاب اول نام گرفت .

معرفی سبک‌های مختلف کونگ فو

در حال حاضر بیش از 50 سبک کونگ فو در حال فعالیت هستند که شاخص ترین آنها : تای چی چوان ، پاگواچان ، هسینگ آی ، وینگ چان ، چانگ چوان و نان چوان می باشد که در ووشو نیز همین سبک‌ها را بعنوان سبک‌های اصلی قرار داده اند .

ترکیب کونگ فو و بوکس

یکی از راهبان معبد شائولین بنام تی سو در رواج و نشر بوکس معبد شائولین نقش عمده را بر عهده داشت و سالها در بین راهبان معبد این هنر را رواج می داد. آن‌ها این هنر را بوسیله تقلید از حیوانات و حشرات به مرحله عالی رساندند و این حرکات شامل : حرکات ببر، مار، پلنگ، میمون، مانتیس، درنا، اژدها و دیگر حیوانات می باشد .

در تاریخچه کونگ فو، استادان بزرگ شائولین این هنر را نسل به نسل به شاگردان خود منتقل می کردند و با پیگیری زیاد آن را به کمال رساندند. اما بعد از فتح شائولین ، کونگ فو در سراسر چین ممنوع اعلام شد و استادان اصلی شائولین از مرزها گریختند آنها به کشورهایی مانند هنگ کنگ‌، تایوان و کشورهای غربی رفتند .

اکنون کونگ فویی که در خارج از چین تعلیم داده می شود به ‌واسطه مهم بودن مراجع آن ارزشمندتر و مهم‌تر از کونگ فویی است که در چین تعلیم داده می شود. بعدها دولت چین جهت سر و سامان دادن به این هنر رزمی سعی کرد تحت نام ووشو را در همه سیستم های کونگ فو را منسجم کند .

سن شروع یادگیری کونگ فو

بچه ها قبل از این که به سن نوجوانی برسند باید با هنرهای رزمی آشنا شوند. کودکان در سن 4 تا 5 سالگی می توانند آموزش و یادگیری اصول را از مدرسه شروع کنند. بچه ها قبل از این که به سن 8 تا 10 سالگی برسند باید قادر به انجام اسپارینگ سبک باشند.

کلاس های اولیه باید فعالیت هایی مانند کشش، پرش و غلط خوردن را شامل شود. بیش تر تمرین ‌های سرگرم‌ کننده با برخی از اصول هنرهای رزمی مخلوط می ‌شوند. در تاریخچه کونگ فو برای بعضی از کونگ فو کاران به دانش آموزان فرم های رزمی یا کاتاها است که آن را آموزش می دهند. تمرین های انفرادی هستند که ماهیچه ها را برای حرکات لازم مورد نیاز هر سبک آماده می کنند.

استادان شائولین که در خارج از چین بودند این جریان را تحریم کردند اما ووشو شروع بکار کرده بود و از تمام دنیا جهت نشر این ورزش نماینده می پذیرفت. بعدها برای جلوگیری از انتقاد شدید مشتاقان کونگ فو در کنار معبد شائولین مدرسه هنرهای رزمی شائولین تاسیس شد که این مکان به جهانگردان هنر رزمی ووشو را می آموزد و مدارک شائولین به آنها می دهد.

سخن پایانی

با توجه به تاریخچه کونگ فو اکنون می توان این هنر رزمی را در پارک‌ها ، معبد ، باشگاها و تمام اماکن عمومی و خصوصی مشاهده کرد‌. مخصوصا صبح های زود در هوای پاک و فضاهای زیبا و دلنشین .البته ناگفته نماند که ورزشی را که چینی ها صبح های زود تمرین می کنن شیوه ای از کونگ فوی نرم می باشد که با عنوان تای چی چون معروف است .

پایان مطلب