راه های خانگی درمان گرفتگی عضلات

به گزارش پارت انیوز؛ گاهی گرفتگی عضلات می‌تواند ناتوان کننده باشد. بنابراین دانستن روش‌های پیشگیری و درمان گرفتگی عضلات در جوانی و میان‌سالی می‌تواند بسیار سودمند باشد. در این مطلب به طور کلی به روش‌های درمان گرفتگی در عضلات بدن و اینکه چه ویتامین‌هایی برای درمان این عارضه دردناک مفید است پرداخته‌ایم.

علت گرفتگی عضلات چیست؟

علت گرفتگی یا اسپاسم عضلات ناشناخته (ایدیوپاتیک) است و بسیاری از دلایل مکانیکی مطرح شده، ثابت شده نیستند.

بسیار مهم است که قبل از شروع هر درمانی تشخیص دهیم که گرفتگی عضلات می‌تواند توسط بیماری‌ها،شرایط و داروهای بالقوه قابل برگشت، ایجاد شود. داروها به طور مستقیم یا غیرمستقیم با تغییرات متابولیکی در غلظت الکترولیت و گلوکز سرم بر درمان گرفتگی عضلات تاثیر می‌گذارند. بنابراین، مهم است که قبل از اقدام به درمان دارویی، علل برگشت پذیر گرفتگی رد شود .

با این حال همیشه به این نکته توجه داشته باشید که، همیشه علت گرفتگی عضلات مشخص نیست. در برخی موارد گرفتگی عضلات نشانه وجود یک مشکل جدی‌تر است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علل احتمالی با پزشک خود صحبت کنید.

گرفتگی عضلات چگونه اتفاق می افتد؟

گرفتگی عضلاتی یا به انگلیسی (muscle cramp)؛ انقباض (سفت شدن یا اصطلاحا اسپاسم) یا کوتاه شدن بیش از حد و ناگهانی عضلات می‌باشد. این انقباضات اغلب دردناک هستند (درد خفیف تا شدید) و می‌تواند سبب بی‌حرکتی مانند فلج شود. این انقباض غیرارادی بوده و عضلات بدون کنترل شخص سفت می‌شود.

گرفتگی اغلب سبب احساس سختی عضلات می‌شود و ممکن است بر روی یک عضله یا گروهی از عضلات تأثیر بگذارد. معمولاً طی چند ثانیه، دقیقه یا در بدترین حالت بعد از چند ساعت به خودی خود برطرف می‌شود. در نظر داشته باشید در شرایطی که  درد به سراغتان می‌آید حتما به دنبال روش‌های درمان گرفتگی عضلات باشید. گرفتگی عضلات با کشیدگی عضلات متفاوت است. کشش، حرکات جزئی در ناحیه کوچکی از عضلات می‌باشد.

میزان بروز گرفتگی عضلات در دو جنس به یک میزان است. معمولا در افراد جوان در حین ورزش شدید و در افراد مسن، به ویژه در رختخواب، که عمدتا عضلات ساق پا، پا و ران را درگیر می‌کند، رایج است. همچنین گرفتگی‌ها در سه ماهه آخر بارداری نیز شایع می‌باشد که بروز آن‌ها 50-20٪ است.

درمان گرفتگی عضلات

در افراد با گرفتگی حاد عضلات، باید عضله آسیب دیده را به طور محکم کشش دهند. به عنوان مثال، در گرفتگی عضله ساق پا، خم کردن پشتی فعال پا با زانو که کشیده شده است توصیه می‌شود.

از دیگر اقدامات دیگر برای کاهش گرفتگی حاد عبارتند از: دوش آب گرم با ماساژ در ناحیه گرفتگی بدن معمولا برای ۵ دقیقه، ماساژ یخ، افراد با اختلالات شناخته شده در تعادل مایعات و الکترولیت‌ها باید درمان مناسب برای این افراد بر اساس علت آن انجام شود.

پیشگیری از گرفتگی مکرر عضلات

تلاش‌های اولیه برای جلوگیری و درمان گرفتگی عضلات باید بر مداخلات حمایتی مانند تمرینات کششی روزانه متمرکز باشد. در اکثر موارد درمان حمایتی بر درمان دارویی ترجیح داده می شود. چراکه داروها بر بدن می‌توانند تاثیرات منفی داشته باشند.

تمرینات درمانی برای گرفتگی عضلات

تمرینات کششی: تمرینات کششی عضله پشت پا معمولا در حالت تحمل وزن انجام می‌شود. عضلات خلفی پا با متمایل شدن به جلو در حالی که پاها روی زمین صاف نگه داشته، کشیده می‌شوند(شکل ۱).  این موقعیت برای ۱۰ تا ۲۰ ثانیه نگه داشته شوند و کشش‌ها سه تا پنج بار پشت سر هم تکرار شوند. چهار بار در روز برای هفته اول سپس دوبار در روز در هنگام غروب و مجدد قبل از رفتن به رختخواب انجام شود. حرکت کششی قبل از خواب شبانه ممکن است برای برخی از بیماران کافی باشد.

ویتامین های مناسب درمان گرفتگی عضلات

برای درمان گرفتگی‌های عضلانی اغلب این سوال تکرار می‌شود که ؛ “برای گرفتگی عضلات چه بخوریم؟” مواردی که در زیر ذکر شده است می‌تواند به این سوال پاسخ دهد:

مصرف ویتامین‌ها

سوال رایجی که اغلب می‌پرسند :”کمبود کدام ویتامین باعث گرفتگی عضلات می‌شود؟” در پاسخ باید گفت مصرف ویتامین‌هایی مانند؛ ویتامین B کمپلکس (سه بار در روز، حاوی 30 میلی گرم ویتامین B6) یا ویتامینe  (800 واحد بین المللی قبل خواب) می‌تواند مفید باشد.

نکته: مصرف ویتامین ب6 در کنار منیزیم تأثیر مضاعف در بهبود کرامپ‌های (گرفتگی های) عضلانی دارد.

مصرف آهن

ممکن است در بیمارانی که کم خونی فقر آهن دارند مفید باشد.

مصرف دیفن هیدرامین

در بیمارانی که مکمل ویتامین و مواد معدنی در آن‌ها بی‌اثر است، مصرف دیفن هیدرامین (5/12 تا 50 میلی گرم در شب) هنگام خواب را امتحان شود.

مصرف مکمل منیزیم

اگر به‌طور مکرر دچار گرفتگی‌ عضلات می‎‌شوید، یک دلیل می‌تواند نیاز بدن شما به مقدار بیشتری ماده معدنی منیزیم باشد. مکمل منیزیم بطور گستره برای رفع کرامپ‌های (اسپاسم های) عضلات پا استفاده می‌شود. همچنین منیزیم در زنان باردار مبتلا به گرفتگی‌های عضلات پا مفید باشد، می‌تواند هم شدت و هم تعداد دفعات کرامپ را کاهش دهد.

 یک مسدود کننده کانال کلسیم، یا دیلتیازم

در بیمارانی که باری درمان گرفتگی عضلات اقدامات فوق بی اثر است، هر روز یک مسدود کننده کانال کلسیم، یا دیلتیازم (30 میلی گرم) یا وراپامیل (120 تا 180 میلی گرم) تجویز شود. از نیفدیپین نباید استفاده کرد، زیرا ممکن است باعث گرفتگی عضلات به عنوان یک عارضه جانبی شود.

مصرف گاباپنتین

در صورت عدم موفقیت اقدامات فوق، از گاباپنتین (600 تا 900 میلی گرم در روز با دوز تقسیم شده بین زمان شام و قبل از خواب) استفاده شود. البته با توجه ویژه در بیماران مسن به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی در این بیماران، به ویژه در بیماران با اختلال عملکرد کلیه، داده های محدودی استفاده از گاباپنتین را پشتیبانی می‌کنند. این درمان به ویژه در بیماران مبتلا به گرفتگی پا در ارتباط با بیماری عصبی بسیار مفید بوده است.

چه زمانی برای درمان گرفتگی عضلات به پزشک مراجعه کنیم؟

بیمارانی که دارودرمانی در آن‌ها بی‌اثر است و دچار پریشانی و تشویش همراه با گرفتگی شبانه پا هستند، باید به یک متخصص خواب مراجعه کنند تا مشخص شود آیا اختلالات اساسی در خواب وجود دارد؛ مانند سندرم پای بی قرار (به انگلیسی: Restless Leg Syndrome یا RLS)، حرکات دوره‌ای اندام خواب، یا آپنه انسدادی خواب.

انتهای مطلب