رویای سفر به مریخ و ماجراجویی در مقصد بعدی انسان ها
کره ماه، به عنوان نخستین مکان برای شهرک‌سازی برون‌زمینی انسان‌ها پیشنهاد شده اما ماه دارای اتمسفر نیست در حالی که مریخ با اتمسفر رقیقی که دارد امکان بیشتری برای میزبانی از انسان و دیگر گونه‌های زیست آلی پروژه خوبیست که از آن به عنوان رویای سفر به مریخ نام برده می‌شود.
به گزارش پارت نیوز؛ رویای سفر به مریخ سال‌هاست که با انسان است و در ابتدا باید بگوییم که اتمسفر مریخ با ماه کاملا متفاوت است و به زمین شباهت بیشتری دارد. با این حال بازهم مناسب تنفس انسانی نیست. این که شرایط مریخ نسبت به دیگر سیارات ظاهرا بهتر است و ما توانایی ساخت سامانه‌های فضایی برای سفر به مریخ را داریم دلیل کافی برای انجام سفر یک سویه به مریخ نیست.
فهرست
تحقق رویای سفر به مریخ
برخی معتقدند با ساخت سازه‌های نفوذناپذیر و ایجاد جو، گرم نگه داشتن محیط، بتوانیم مریخ را “زمینی‌سازی” و قابل سکونت کنیم، امااین بیشتر یک نظریه کاملاَ رویایی است تا اینکه واقع‌گرایانه باشد. این گروه بطور مثال می‌گویند می‌توانیم در سازه‌های زیستی غیرقابل نفوذ، گلخانه‌هایی برای پرورش گیاهان محیا کنیم و تغدیه کنیم. اما ما هنوز بطور دقیق نمی‌دانیم آیا خاک مریخ توانایی لازم برای رشد گیاهان را دارد؟
در پاسخ به سوالاتی مانند تامین اکسیژن، محافظت از پرتوهای خورشید و شهاب‌ها، تامین انرژی و برق و غیره راه حل‌هایی برای رویای سفر به مریخ ارائه می‌دهند. اما سوالات زیادی است که بدون جواب است. بطور مثال آیا گرانش ۳۸ درصدی مریخ نسبت به زمین در دراز مدت چه مشکلی برای بدن انسان بوجود می آورد؟ چگونه می‌توان آب مصرفی را از منابع احتمالی آب‌های مریخ تامین کرد؟ سکونت‌گاه‌ها از چه ویژگی‌هایی باید برخوردار باشند و چگونه می‌توان این سکونت‌گاه‌ها را در آنجا ساخت؟
چرا که فشار جوی مریخ ۶ میلی‌بار است و باید دقیقا مانند ایستگاه‌ها و سفینه‌های فضایی توان ماندگاری در جو و فشار کم آن را داشته و از هم نپاشند. این زیستگاه‌ها همچنین باید در برابر باد و طوفان‌های سطح مریخ، بادهای خورشیدی و عوامل خطرناک کیهانی مقاوم باشند.
سفر به مریخ از رویا تا واقعیت
حتی اگر تمام این فناوری‌ها برای زندگی انسان به وجود بیایند؛ باز هم رویای سفر به مریخ با ویژگی‌هایی که انسان دارد برای زندگی دائمی در مریخ، توانمندی لازم را نخواهد داشت. تصور کنید سفری یک ساله در سفینه‌ای بسیار مجهز را شروع می‌کنید و حتی تعدادی از دوستان و اعضای خانواده و آشناینتان هم در این مسیر با شما هم مسیراند؛ باید در نظر داشته باشید که در این سفر یک ساله که در مسیر خطرهای زیادی مانند برخورد شهاب سنگ‌ها، اشعه‌های خطرناک کیهانی، خراب شدن یک یا چند دستگاه سفینه، هم شما را تهدید کند ضمنا شما حق نداشته باشید توقف کنید یا از سفینه خارج شوید.
در کل این یک سال، به جای رفتن به حمام و ایستادن زیر دوش، مجبور باشید با دستمال مرطوب خودتان را تمیز کنید، غذا خوردن و نوشیدن آب و حتی خوابیدن‌تان به راحتی ممکن نباشد، روزانه مجبور باشید برای از دست ندادن توان بدنی مرتبا چند ساعت ورزش کنید و مواردی دیگر تا به مریخ برسید.
حتی فرض کنید که سفینه شما درست در نقطه پیش‌بینی شده سالم و آرام فرود بیاید و شما بعد از این سفر سراسر عذاب به “استراحت‌گاه” مریخی خودتان برسید. در آنجا چه چیز در انتظار شما خواهد بود؟ سکونتگاهی با مساحت محدود و منظره بیابانی که از پشت پنجره ضخیم و کوچک خواهید دید. بیابانی که تا چشم کار می‌کند از خاک سرخ پوشیده شده است بدون هیچ چشم اندازی از جنگل و دریا و پرندگان با آسمانی سرخ و بدون ابر.
برای بیرون رفتن باید لباس دست و پاگیر و سنگین و خسته کننده فضایی بپوشید. خروج هم در هر زمانی که شما دلتان برای گردش تنگ شد ممکن نیست و محدویت دارد. تازه وقتی هم که از زیستگاه خارج شوید کجا می‌خواهید بروید؟ در آنجا از پارک و سینما و دیگر تفریگاه‌های زمینی خبری نیست. کارشناسان معتقدند با توجه به تجربیات به دست آمده برای رویای سفر به مریخ در گروه‌های تحقیقاتی اعزامی به ایستگاه‌های فضایی، در صورت اقامت طولانی و یا دائمی، جنون و درگیری بین افراد، حتمی خواهد بود.
در معنای کل برای رویای سفر به مریخ با زندگی که ما انسان‌ها به آن عادت کرده‌ایم در همین سیاره، حتی با مشکلات زیست محیطی‌اش و در کنار هم، حتی با مشکلات موجود در روابط اجتماعی‌مان زندگی کنیم و زیستن در هیچ سیاره دیگری برای انسان قابل تصور نیست.
در زمان سفر فضانورد الکساندر لازوتکین به ایران، در جلسه گفتگویی عمومی, فردی با این استدلال که زمین در حال تخریب است و بشر باید برای بعد از زمین زیستگاه مناسبی بیابد، لازوتکین جواب بسیار زیبایی داد و گفت به جای این که بنشینیم و برای حل صدها مشکل زیستی در مریخ فکر کنیم، بیایید سعی مان را در راه جلوگیری از تخریب زمین به کار بگیریم و از این هدیه‌ای که خداوند به ارزانی در اختیارمان گذاشته محافظت کنیم.
اسکان بشر در مریخ یا مستعمره‌سازی مریخ، طرح و پیشنهادی است که برای ساخت کوچ‌نشین‌های دائمی انسانی بر روی سطح مریخ یا ارسال ربات‌ها برای اکتشاف و بهره‌برداری از منابع طبیعی مریخ ارائه شده است. این طرح دست‌مایه رویای سفر به مریخ و مطالعات جدی بوده‌است زیرا شرایط سطحی این سیاره و وجود آب در آن باعث شده تا بتوان آن را قابل زیست‌ترین مکان خارج از کره زمین در منظومه خورشیدی دانست.
چرا مریخ را مستعمره خود می‌کنیم؟
هم کره ماه و هم مریخ به عنوان سکونت‌گاه‌های بالقوه برای انسان‌ها پرهزینه هستند و مشکلاتی مثل فرود در جاهایی با جاذبه سنگین معروف به چاه گرانشی، را نیز در خود دارند. به این خاطر معدن‌کاری در سیارک‌ها نیز به عنوان گزینه دیگری برای گسترش انسان در محدوده فرازمینی مطرح شده‌اند.
موارد مثبت زندگی در مریخ
مشاهدات اخیر فضاگردهای ناسا برای رویای سفر به مریخ به حقایق جدید ازجمله وجود آب در کره مریخ دست یافته است. از قرار معلوم، مریخ مقادیر قابل توجهی از تمامی عناصر لازم برای نگهداری از زیست، از نوع زمینی‌اش، را داراست. یخ‌های قطبی مریخ در این تصویر دیده می‌شوند.
کره زمین از نظر ترکیب بدنه، اندازه و گرانش (جاذبه) سطح با سیاره ناهید (زهره) همانندی‌های زیادی دارد اما مشابهت‌ها با مریخ برای سکونت گزیدن انسان‌ها مناسب‌تر به نظر می‌آیند. وسعت کره مریخ فقط ۲۸٫۴ درصد از مساحت کل کره زمین کمتر است و مقدار خشکی‌های زمین فقط کمی بیشتر از سطح مریخ است. شعاع مریخ نصف زمین و جرم آن یک دهم زمین است. روز مریخی بسیار به ساعت روز در زمین نزدیک است. یک روز خورشیدی در مریخ ۲۴ ساعت و ۳۹ دقیقه و ۳۵٫۳۲۴۴ ثانیه است.
انحراف محوری مریخ ۲۵٫۱۹ درجه و انحراف محوری زمین ۲۳٫۴۴ درجه است. این بدین معناست که مریخ هم مانند زمین فصل دارد، البته فصل‌های مریخ دوبرابر فصول زمین به طول می‌انجامد و هر سال مریخ ۱٫۸۸ برابر سال زمین است. قطب شمال در سیاره مریخ نیز به سوی صورت فلکی ماکیان (دجاجه) اشاره می‌کند و نه به خرس کوچک.
با وجود رقیق بودن جو مریخ بازهم این جو در برابر پرتوافکندن‌های خورشیدی و کیهانی مقداری حفاظت را دارد. از وجود این جو همچنین می‌توان برای ترمز هوایی فضاپیماهای واردشونده به مریخ استفاده کرد که این کار پیش از این بارها انجام شده‌است و انسان را به تحقق رویای سفر به مریخ نزدیک تر کرده است.
مشکلات زندگی در مریخ
گرانش سطحی بهرام ۳۸ درصد زمین است. اینکه آیا این میزان کم‌وزنی برای انسان‌ها مشکل تندرستی ایجاد می‌کند هنوز کاملاً مشخص نیست. مریخ بسیار سردتر از زمین است و میانگین دمای سطح آن منفی ۶۳ درجه است و حداقل دمای سطح این کره به ۱۴۰ درجه زیر صفر هم می‌رسد. پایین‌ترین دمایی که تاکنون بر سطح کره زمین ثبت شده ۸۹٫۲ درجه زیر صفر است که مربوط به جنوبگان می‌باشد. آب‌های موجود در مریخ در حالت مایع و آماده مصرف نیستند.
از آنجا که بهرام نسبت به خورشید دورتر از زمین است میزان انرژی خورشیدی که به جو بالایی آن می‌رسد کمتر از نصف آن مقدار است که به زمین یا ماه می‌رسد. البته انرژی خورشیدی دریافتی از سوی مریخ با یک جو غلیظ هم‌چون جو کره زمین روبه‌رو نمی‌شود. برون‌مرکزیت مدار مریخ بیشتر از زمین است که این باعث نوسانات بیشتر در وضعیت دما و تغییرات ثابت خورشیدی می‌شود.
فشار جو مریخ ۶ میلی‌بار است که بسیار کمتر از حد آرمسترانگ می‌باشد. حد آرمسترانگ حد فشاری است که انسان در آن می‌تواند بدون پوشیدن لباس‌های ضدفشار دوام بیاورد. از آنجا که زمینی‌سازی مریخ به این زودی‌ها انجام‌پذیر نیست و تنها رویای سفر به مریخ در سر انسان است؛ زیستگاه‌هایی که در مریخ ساخته می‌شوند بایستی مانند فضاپیماها مخزن‌های تحت فشار داشته باشند تا از درهم فروشکستن انسان‌ها و تجهیزات جلوگیری کنند.
بخش اعظم جو کره بهرام از دی‌اکسید کربن تشکیل شده‌است. از این رو حتی با کم کردن فشار جوی، فشار نسبی دی‌اکسید کربن در سطح مریخ هم‌چنان ۱۵ برابر بیشتر از این مقدار بر سطح زمین می‌ماند. مریخ همین‌طور مقادیر زیادی منواکسید کربن دارد. مغناط‌کره آن هم بسیار ضعیف است و در زمینه پس‌راندن بادهای خورشیدی چندان کارآمد نیست.
پایان مطلب
