آمپول و قرص مورفین چیست؟ + عوارض، مدت اثر،

به گزارش پارت نیوز؛ مورفین برای تسکین درد متوسط تا شدید استفاده می شود. قرص ها و کپسول های مورفین با رهش طولانی مدت فقط برای تسکین درد شدید (در شبانه روزی) استفاده می شود که با استفاده از سایر داروهای مسکن قابل کنترل نیست.

قرص‌ها و کپسول‌های مورفین با رهش طولانی‌مدت نباید برای درمان دردی که می‌توان با داروهایی که در صورت نیاز مصرف می‌شوند کنترل کرد، استفاده کرد.

مورفین در دسته ای از داروها به نام مسکن های مخدر (مخدر) قرار دارد. با تغییر نحوه واکنش مغز و سیستم عصبی به درد عمل می کند. توجه داشته باشید قرص مورفین قوی و جزو داروهایی است که نباید بدون مجوز پزشک استفاده شود.

مورفین چگونه مصرف می شود؟

مورفین به عنوان یک محلول (مایع)، یک قرص طولانی رهش (طولانی اثر) و به عنوان یک کپسول طولانی رهش (طولانی اثر) برای مصرف خوراکی عرضه می شود.

• محلول خوراکی معمولاً هر 4 ساعت در صورت نیاز برای درد مصرف می شود. برند MS Contin و برند Arymo ER قرص های با رهش طولانی هستند که معمولا هر 8 یا هر 12 ساعت مصرف می شوند.
• قرص های طولانی مدت با نام تجاری Morphabond معمولا هر 12 ساعت مصرف می شوند.
• کپسول های طولانی رهش برند کادیان معمولاً هر 12 ساعت یا هر 24 ساعت با غذا یا بدون غذا مصرف می شوند.

دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

اگر محلول مرفین مصرف می کنید، از فنجان یا سرنگی که همراه دارو است برای اندازه گیری دوز خود استفاده کنید. مطمئن شوید که می دانید چند میلی لیتر از مایع را باید مصرف کنید. اگر در مورد مقدار دارو یا نحوه استفاده از فنجان دوز یا سرنگ سوالی دارید از داروساز خود بپرسید.

اگر از کپسول های طولانی رهش مارک adian و اگر یک لوله گاستروستومی دارید (لوله تغذیه با جراحی)، از پزشک یا داروساز خود بپرسید که چگونه دارو را از طریق لوله خود تجویز کنید.

اگر قادر به قورت دادن کپسول های طولانی رهش (کادیان) نیستید، می توانید یک کپسول را با احتیاط باز کنید، تمام دانه های موجود در آن را روی یک قاشق سس سیب سرد یا دمای اتاق بپاشید و بلافاصله کل مخلوط را بدون جویدن یا له کردن ببلعید. مهره ها سپس دهان خود را با کمی آب بشویید و آب را قورت دهید تا مطمئن شوید که تمام دارو را بلعیده اید. دانه ها را با هیچ غذای دیگری مخلوط نکنید. مخلوط دارو و سس سیب را برای بعد ذخیره نکنید.

اگر قرص های طولانی رهش (Arymo ER) مصرف می کنید، آن ها را یکی یکی با آب فراوان قورت دهید. قرص های طولانی رهش را بلافاصله پس از گذاشتن آن در دهان قورت دهید. قرص های طولانی رهش را قبل از گذاشتن آنها در دهان خود از قبل خیس نکنید، خیس نکنید یا لیس ندهید.

ممکن است پزشک شما را با دوز کم مورفین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد تا زمانی که درد شما کنترل شود. اگر درد شما کنترل نشود، پزشک ممکن است دوز شما را در هر زمانی در طول درمان تنظیم کند. اگر احساس می کنید که درد شما کنترل نمی شود، با پزشک خود تماس بگیرید. بدون مشورت با پزشک، دوز داروی خود را تغییر ندهید.

بدون مشورت با پزشک مصرف مورفین را قطع نکنید. پزشک ممکن است دوز شما را به تدریج کاهش دهد. اگر به طور ناگهانی مصرف مورفین را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک مانند بیقراری را تجربه کنید. چشمان اشک آلود؛ آبریزش بینی؛ خمیازه؛ تحریک پذیری؛ اضطراب؛ تعریق؛ مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب؛ لرز؛ درد پشت، عضلات یا مفاصل؛ حالت تهوع؛ استفراغ؛ از دست دادن اشتها؛ اسهال؛ گرفتگی معده؛ ضعف؛ ضربان قلب سریع؛ یا تنفس سریع

اثر مورفین چند ساعت است؟

شروع مورفین خوراکی حدود 20 تا 39 دقیقه طول می کشد و زمان رسیدن به اوج بی دردی 60 تا 90 دقیقه و مدت زمان آن 3 تا 6 ساعت است. فراهمی زیستی خوراکی مورفین تقریباً 35 درصد با نیمه عمر 1.5 تا 4.5 ساعت است.

عوارض آمپول مورفین

حالت تهوع، استفراغ، یبوست، سبکی سر، سرگیجه، خواب آلودگی، افزایش تعریق یا خشکی دهان ممکن است رخ دهد. اگر این دارو در عضله یا زیر پوست تزریق شود، ممکن است درد، قرمزی یا تورم در محل تزریق ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

کاربردهای دیگر این دارو

این دارو گاهی برای مصارف دیگر تجویز می شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.

چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید رعایت کنم؟

قبل از مصرف مرفین این موارد با پزشک خود در میان بگذارید.

اگر به مورفین، هر داروی دیگر یا هر یک از مواد غیرفعال موجود در نوع فرآورده مورفینی که قصد مصرف آن را دارید، حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. از داروساز خود بپرسید یا راهنمای دارو را برای لیستی از مواد غیرفعال بررسی کنید.

• به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی را مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید. حتماً داروهای ذکر شده در بخش هشدار مهم و هر یک از موارد زیر را ذکر کنید: آنتی هیستامین ها (موجود در داروهای سرماخوردگی و آلرژی). بوپرنورفین (Belbuca، Butrans، در Suboxone، دیگران)؛ بوتورفانول؛ سیکلوبنزاپرین (Amrix)؛ دکسترومتورفان (در بسیاری از داروهای سرفه یافت می شود؛ در Nuedexta)؛ دیورتیک ها (“قرص های آب”)؛ لیتیوم (Lithobid)؛ داروهای سردرد میگرنی مانند آلموتریپتان (Axert)، التریپتان (Relpax)، فرواتریپتان (Frova)، ناراتریپتان (Amerge)، ریزاتریپتان (Maxalt)، سوماتریپتان (Imitrex، در Treximet)، و زولمیتریپتان (Zomig). میرتازاپین (رمرون)؛ نالبوفین؛ پنتازوسین (تالوین)؛ کینیدین (در Nuedexta)؛ مسدود کننده های سروتونین 5HT3 مانند آلوسترون (Lotronex)، دولاسترون (Anzemet)، گرانیسترون (Kytril)، اندانسترون (Zofran، Zuplenz)، یا پالونوسترون (Aloxi). مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین مانند سیتالوپرام (Celexa)، اسیتالوپرام (Lexapro)، فلوکستین (Prozac، Sarafem، در Symbyax)، فلووکسامین (Luvox)، پاروکستین (Brisdelle، Prozac، Pexeva)، و سرترالین (Zoloft). مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین مانند دسوونلافاکسین (خدزلا، پریستیق)، دولوکستین (سیمبالتا)، میلناسیپران (ساولا) و ونلافاکسین (افکسور). ترامادول (Conzip، Ultram، در Ultracet)، ترازودون (Oleptro)؛ یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (“افزایش دهنده های خلق و خو”) مانند آمی تریپتیلین، کلومیپرامین (آنافرانیل)، دزیپرامین (نورپرامین)، دوکسپین (سیلنور)، ایمی پرامین (توفرانیل)، نورتریپتیلین (پاملور)، پروتریپتیلین (ویواکتیل) و تریمی پرامین. همچنین اگر هر یک از مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAO) زیر را مصرف می‌کنید یا در 2 هفته گذشته مصرف آنها را متوقف کرده‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید: ایزوکاربوکسازید (مارپلان)، لینزولید (زیووکس)، متیلن بلو، فنلزین (ناردیل)، سلژیلین (Eldepryl، Emsam، Zelapar) و tranylcypromine (Parnate). بسیاری از داروهای دیگر نیز ممکن است با مورفین تداخل داشته باشند، بنابراین حتماً پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، حتی داروهایی که در این لیست وجود ندارند، مطلع کنید. ممکن است پزشک شما نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا از نظر عوارض جانبی شما را با دقت بیشتری تحت نظر داشته باشد.
• به پزشک خود بگویید که چه محصولات گیاهی مصرف می کنید، به خصوص مخمر سنت جان و تریپتوفان.
• اگر شما یا تا به حال هر یک از شرایط ذکر شده در بخش هشدار مهم یا ایلئوس فلجی (شرایطی که در آن غذای هضم شده در روده حرکت نمی کند) دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک به شما بگوید که مرفین مصرف نکنید.
• اگر انسداد معده یا روده خود را دارید یا تا به حال داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید. تشنج؛ مشکل در بلع؛ هایپر پروستات تروفی (بزرگ شدن غده تولید مثل مردانه)؛ مشکلات ادراری؛ فشار خون پایین؛ بیماری آدیسون (شرایطی که در آن غده فوق کلیوی به اندازه کافی مواد طبیعی خاصی تولید نمی کند) یا بیماری کبد، کلیه، پانکراس، تیروئید یا کیسه صفرا.
• در صورت شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.
• باید بدانید که این دارو ممکن است باروری را در مردان و زنان کاهش دهد. در مورد خطرات مصرف مورفین با پزشک خود صحبت کنید.
• اگر جراحی می کنید، از جمله جراحی دندان، به پزشک یا دندانپزشک بگویید که مرفین مصرف می کنید.
• باید بدانید که این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شما شود. تا زمانی که متوجه نشدید این دارو بر شما تأثیر می گذارد، رانندگی نکنید یا ماشین آلات کار نکنید.
• باید بدانید که مورفین ممکن است باعث سرگیجه، سبکی سر و غش در هنگام بلند شدن خیلی سریع از حالت خوابیده شود. برای جلوگیری از این مشکل، به آرامی از رختخواب بلند شوید و چند دقیقه قبل از ایستادن پاهای خود را روی زمین بگذارید.
• باید بدانید که مورفین ممکن است باعث یبوست شود. با پزشک خود در مورد تغییر رژیم غذایی یا استفاده از سایر داروها برای پیشگیری یا درمان یبوست در حین مصرف مورفین صحبت کنید.

چه دستورات غذایی خاصی را باید رعایت کنم؟

مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری بدهد، رژیم غذایی عادی خود را ادامه دهید.

اگر یک نوبت را فراموش کردم چه باید بکنم؟

اگر قرص یا مایع مرفین مصرف می کنید، احتمالاً پزشک به شما می گوید که در صورت نیاز دارو را مصرف کنید.

اگر به شما گفته شده که دوزهای برنامه ریزی شده از قرص ها یا مایعات را مصرف کنید یا اگر از یک محصول طولانی رهش استفاده می کنید، به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید و دوز بعدی را در زمان برنامه ریزی شده خود مصرف نکنید. در عوض، قبل از مصرف دوز بعدی، همان زمان را که معمولاً بین دوزها در نظر می‌گیرید، در نظر بگیرید. اگر به یاد دارید که تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کنید و برنامه دوز منظم خود را ادامه دهید. برای جبران نوبت فراموش شده دوز دوز مصرف نکنید.

این دارومی تواند چه عوارض جانبی داشته باشد؟ – این دارو چه عوارض جانبی دارد؟

مورفین ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این علائم شدید است یا از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید:

• خواب آلودگی
• درد و گرفتگی معده
• دهان خشک
• سردرد
• عصبی بودن
• تغییرات خلق و خوی
• مردمک های کوچک (دایره های سیاه در وسط چشم
• مشکل در ادرار کردن یا درد هنگام ادرار کردن

برخی از عوارض جانبی می تواند جدی باشد. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• رنگ آبی یا بنفش به پوست
• تغییرات در ضربان قلب
• بی قراری، توهم (دیدن چیزهایی یا شنیدن صداهایی که وجود ندارند)، تب، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع، لرز، سفتی یا تکان شدید عضلات، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
• حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، ضعف یا سرگیجه
• ناتوانی در به دست آوردن یا حفظ نعوظ
• قاعدگی نامنظم
• کاهش میل جنسی
• تشنج
• خواب آلودگی شدید
• غش کردن
• درد قفسه سینه
• تب
• کندوها
• کهیر
• خارش
• تورم چشم ها، صورت، دهان، لب ها یا گلو
• گرفتگی صدا
• مشکل در تنفس یا بلع

مورفین ممکن است عوارض جانبی دیگری ایجاد کند. اگر در حین مصرف این دارو مشکل غیرعادی داشتید با پزشک خود تماس بگیرید.

در مورد نگهداری و دفع این دارو چه چیزهایی باید بدانم؟

این دارو را در ظرفی که در آن آمده، محکم بسته و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. آن را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت اضافی (نه در حمام) نگهداری کنید. شما باید فوراً هر دارویی را که منسوخ شده است یا دیگر مورد نیاز نیست، از طریق برنامه بازپس گیری دارو دور بریزید. اگر برنامه ای در نزدیکی خود ندارید یا برنامه ای ندارید که بتوانید به سرعت به آن دسترسی داشته باشید، هر قرص مورفین طولانی رهش، کپسول رهش طولانی مدت و مایعی که قدیمی شده یا دیگر مورد نیاز نیست را در توالت بشویید تا دیگران مصرف نکنند. آنها را در مورد دفع صحیح دارو با داروساز خود صحبت کنید.

مهم است که تمام داروها را از دید و دسترس کودکان دور نگه دارید، زیرا بسیاری از ظروف (مانند قرص های هفتگی و قطره های چشمی، کرم ها، چسب ها و استنشاق ها) در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان خردسال می توانند آنها را به راحتی باز کنند. برای محافظت از کودکان خردسال در برابر مسمومیت، همیشه درپوش‌های ایمنی را قفل کنید و فوراً دارو را در مکانی امن قرار دهید – جایی که بالا و دور و دور از دید و دسترس آنها باشد.

در صورت مصرف بیش از حد مورفین چه کار کنیم؟

در صورت مصرف بیش از حد حتما با اورژانس 115 تماس بگیرید یا به سرعت خود را به اولین مرکز فوریت های پزشکی برسانید.

در حین مصرف مورفین، باید با پزشک خود در مورد داشتن یک داروی نجات به نام نالوکسان (به عنوان مثال، خانه، اداره) صحبت کنید. نالوکسان برای معکوس کردن اثرات تهدید کننده زندگی ناشی از مصرف بیش از حد مصرف می شود. کار می کند با مسدود کردن اثرات مواد افیونی برای تسکین علائم خطرناک ناشی از سطوح بالای مواد افیونی در خون.

همچنین اگر در خانواده‌ای زندگی می‌کنید که در آن بچه‌های کوچک یا فردی که از داروهای خیابانی یا داروهای تجویزی سوء استفاده کرده است، پزشک شما ممکن است نالوکسان را برای شما تجویز کند. باید مطمئن شوید که شما و اعضای خانواده‌تان، مراقبان یا افرادی که با شما وقت می‌گذرانند، می‌دانید چگونه مصرف بیش از حد دارو را تشخیص دهید، چگونه از نالوکسان استفاده کنید، و تا رسیدن کمک‌های پزشکی اورژانسی چه کاری انجام دهید.

پزشک یا داروساز به شما و اعضای خانواده‌تان نحوه استفاده از دارو را نشان می‌دهد. دستورالعمل ها را از داروساز خود بخواهید یا برای دریافت دستورالعمل ها به وب سایت سازنده مراجعه کنید. در صورت بروز علائم مصرف بیش از حد، یکی از دوستان یا اعضای خانواده باید اولین دوز نالوکسان را بدهد، فوراً با 115 تماس بگیرد و تا رسیدن کمک های پزشکی اورژانسی در کنار شما بماند و شما را از نزدیک تحت نظر داشته باشد. علائم شما ممکن است در عرض چند دقیقه پس از دریافت نالوکسان بازگردد.

در صورت بازگشت علائم، فرد باید دوز دیگری از نالوکسان به شما بدهد. در صورت بازگشت علائم قبل از رسیدن کمک پزشکی، ممکن است دوزهای اضافی هر 2 تا 3 دقیقه تجویز شود.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تنفس آهسته، کم عمق یا نامنظم
• مشکل در تنفس
• خواب آلودگی
• قادر به پاسخ دادن یا بیدار شدن نیست
• عضلات شل
• پوست سرد و لطیف
• مردمک های کوچک
• ضربان قلب آهسته
• تاری دید
• حالت تهوع
• غش کردن

چه اطلاعات دیگری باید بدانم؟

تمام قرارها را با پزشک و آزمایشگاه خود نگه دارید. پزشک ممکن است آزمایش‌های آزمایشگاهی خاصی را برای بررسی پاسخ بدن شما به مورفین تجویز کند.

قبل از انجام هر گونه آزمایش آزمایشگاهی (به ویژه آنهایی که شامل متیلن بلو هستند)، به پزشک و پرسنل آزمایشگاه بگویید که مرفین مصرف می کنید.

این نسخه قابل پر کردن مجدد نیست. اگر برای کنترل درد خود به مدت طولانی مرفین مصرف می کنید، حتماً با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید تا داروی شما تمام نشود. اگر مرفین را به‌صورت کوتاه‌مدت مصرف می‌کنید، اگر پس از اتمام دارو همچنان درد را تجربه می‌کنید، با پزشک خود تماس بگیرید.

برای شما مهم است که فهرستی مکتوب از تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه (بدون نسخه) که مصرف می‌کنید، و همچنین محصولاتی مانند ویتامین‌ها، مواد معدنی یا سایر مکمل‌های غذایی داشته باشید. هر بار که به پزشک مراجعه می کنید یا در بیمارستان بستری می شوید، باید این لیست را همراه خود داشته باشید. همچنین اطلاعات مهمی است که باید در مواقع اضطراری همراه خود داشته باشید.

هشدار مهم:

انتهای مطلب