بیوگرافی لوئیس فیگو ستاره یاغی بارسلونا / نظر فیگو در رابطه با ایران

به گزارش پارت نیوز؛ لوئیس فیلیپه مادیرا کایرو فیگو معروف به لوئیس فیگو ستاره سال‌های گذشته فوتبال جهان و پرتغال است. این ستاره بی نظیر فوتبال که روزگاری در بارسلونا در اوج بود با تصمیمی جنجالی از این تیم به رئال مادرید رقیب این تیم رفت و هنوز هم جزو منفورترین یاغی‌های فوتبال اسپانیا است.

وی متولد ۴ نوامبر ۱۹۷۲ بازیکن فوتبال حرفه‌ای سابق پرتغالی است که به عنوان وینگر برای اسپورتینگ لیسبون، بارسلونا، رئال مادرید و اینتر میلان بازی می‌کرد. او ۱۲۷ بازی ملی برای تیم ملی پرتغال انجام داد که یک رکورد محسوب می‌شود. فیگو به عنوان یکی از بهترین بازیکنان نسل خود و یکی از بزرگترین وینگرهای تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. او در لیگ قهرمانان اروپا (۱۵) در رتبه دوم برترین پاسورهای پرتغالی قرار دارد.

فیگو در سال ۲۰۰۰ برنده توپ طلا شد و  در سال ۲۰۰۱ بازیکن سال فیفا شد، در سال ۲۰۰۴ پله او را در فهرست ۱۰۰ بازیکن برتر زنده جهان فیفا قرار داد. فیگو یکی از معدود بازیکنان فوتبال است که برای هر دو باشگاه رقیب اسپانیایی بارسلونا و رئال مادرید بازی کرده است. انتقال او از بارسلونا به رئال مادرید در سال ۲۰۰۰ رکورد جهانی ۶۲ میلیون یورو را ثبت کرد. فیگو که در آن زمان به همراه ریوالدو به عنوان ستاره‌های اصلی بارسلونا شناخته می‌شد، با فلورنتینو پرز که در آن زمان برای ریاست رئال مادرید رقابت می‌کرد توافق مشروطی امضا کرد. به طور خلاصه در این توافق آمده بود که اگر پرز رئیس باشگاه شود فیگو برای آنها قرارداد امضا خواهد کرد و اگر فیگو از ترک بارسلونا خودداری کند باید جریمه‌ای معادل ۵ میلیارد پزوتا (حدود ۲۲ میلیون پوند یا ۳۴ میلیون دلار) بپردازد. اگر پرز در انتخابات شکست بخورد فیگو ۴۰۰ میلیون پزوتا (حدود ۱.۷ میلیون پوند) دریافت خواهد کرد. این قرارداد فیگو را به یکی از منفورترین ستاره‌های فوتبال نزد طرفداران بارسلونا تبدیل کرد.

فیگو دوران حرفه‌ای بسیار موفقی داشت که با چندین قهرمانی از جمله جام حذفی پرتغال، چهار قهرمانی لالیگا، دو قهرمانی جام حذفی اسپانیا، سه قهرمانی سوپرجام اسپانیا، یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، یک قهرمانی جام برندگان جام یوفا، دو قهرمانی سوپرجام یوفا، یک قهرمانی جام بین قاره‌ای، چهار قهرمانی سری آ، یک قهرمانی جام حذفی ایتالیا و سه قهرمانی سوپرجام ایتالیا برجسته شد. در سطح بین‌المللی، او ۳۲ گل برای پرتغال به ثمر رساند و در سه دوره مسابقات قهرمانی اروپا و دو جام جهانی نماینده این کشور بود و به آنها کمک کرد تا به فینال برسند اما در یورو ۲۰۰۴ نایب قهرمان شدند و همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ به نیمه نهایی رسیدند.

شروع فوتبال لوئیس فیگو

لوئیس تنها فرزند آنتونیو کایرو فیگو و ماریا جوآنا پستانا مادیرا است که در اوایل دهه 1970 از آلنتخو به لیسبون نقل مکان کردند. فیگو در منطقه کارگری کووا دا پیداده، آلمادا بزرگ شد. او کار خود را به عنوان یک فوتبالیست خیابانی در باشگاه اوس پاستیلهاس آغاز کرد و سپس در سن 12 سالگی به آکادمی باشگاه اسپورتینگ لیسبون پیوست. در جوانی فیگو فوتسال بازی می‌کرد و از آنجا مهارت‌های زیادی آموخت که بعدها در دوران حرفه‌ای‌اش به او کمک کرد.

فعالیت‌های باشگاهی

لوئیس فیگو در دوران فوتبال خود در چند باشگاه فوتبال متفاوت بازی کرد و مرد همیشه آرام زمین چشم در انتقالی جنجالی از بارسلونا به رئال مادرید حاشیه‌هایی هم داشت.

اسپورتینگ لیسبون

لوئیس فیگو کار خود را در اسپورتینگ لیسبون آغاز کرد و اولین بازی خود در لیگ را در 2 آوریل 1990 در فصل 1989-1990 به عنوان بازیکن تعویضی به جای مارلون براندائو در پیروزی خانگی 1-0 مقابل ماریتیمو انجام داد. در 7 دسامبر 1991، فیگو اولین گل خود را در فصل 1991-1992 مقابل تورینسه به ثمر رساند و با پیروزی 2-1 اسپورتینگ، گل تساوی را به ثمر رساند.

او اولین بازی ملی خود را در سال 1991 انجام داد. پیش از آن، او در کنار روی کاستا و ژائو پینتو، قهرمان مسابقات قهرمانی زیر 20 سال جهان و مسابقات قهرمانی زیر 16 سال اروپا با تیم‌های پایه پرتغال شد. او همچنین بخش مهمی از “نسل طلایی” پرتغال بود. در آخرین فصل حضورش در اسپورتینگ او جام حذفی پرتغال 1994-1995 را از آن خود کرد.

حضور لوئیس فیگو در بارسلونا

در سال 1995 به نظر می‌رسید فیگو آماده پیوستن به یکی از باشگاه‌های بزرگ اروپا است اما اختلاف بین باشگاه‌های ایتالیایی یوونتوس و پارما، که فیگو با هر دو باشگاه قرارداد امضا کرده بود منجر به محرومیت دو ساله او از نقل و انتقالات ایتالیا شد. در نهایت فیگو با مبلغ 2.25 میلیون پوند به باشگاه بزرگ اسپانیایی بارسلونا پیوست و به دلیل قانونی که بازیکنان پرتغالی را از عقد قرارداد با باشگاه‌های خارجی خارج از یک دوره مشخص منع می‌کرد تا پایان فصل به این تیم قرض داده شد. این قانون مانع از پیوستن فیگو به باشگاه انگلیسی منچستر سیتی شد جایی که مالکوم آلیسون سرمربی سابق اسپورتینگ او را با مبلغی حدود 1.2 میلیون پوند در لیست خرید این تیم گذاشته بود.

بارسلونا اما باعث شکوفایی لوئیس فیگو شد دوران حرفه‌ای او واقعاً اوج گرفت و در کنار رونالدو جام برندگان جام یوفا 1996-97 را به دست آورد و پس از آن عناوین متوالی لالیگا را به دست آورد، جایی که او بخشی از یک خط حمله قدرتمند در کنار ریوالدو و پاتریک کلایورت بود. در مجموع، فیگو 172 بار در لیگ برای بارسلونا به میدان رفت و 30 گل به ثمر رساند. او در بارسلونا مورد احترام بود زیرا حضورش به کاتالونیا حس تأیید بیرونی داده بود.

فیگو بزرگترین یاغی بارسا در رئال مادرید

در ژوئیه ۲۰۰۰ زمان به وقت کاتالونیا از کار افتاد؛ زمانی که رسانه‌ها از رفتن لوئیس فیگو به رئال مادرید خبر می‌دادند هیچ یک از طرفداران بارسا علاقه‌ای به نگاه کردن به تیترهای ورزشی نداشت. فیگو با انتقالی شگفت‌انگیز و جنجالی به ارزش ۶۲ میلیون یورو به رقیب سرسخت بارسلونا، رئال مادرید پیوست تا بزرگترین یاغی دوران بارسا شود. رئال مادرید بند فسخ قرارداد فیگو با بارسلونا را که یک رکورد جهانی جدید بود پرداخت کرد و ورود او به مادرید آغاز دوران کهکشانی فلورنتینو پرز بود که در آن هر ساله ستاره‌های جهانی توسط باشگاه جذب می‌شدند.

فیگو به کانون جدید رقابت بارسلونا-رئال مادرید تبدیل شد و هواداران بارسلونا با انتقال او احساس خیانت کردند و علیه او شدند. انتقال او به مادرید به دلیل جایگاهش به عنوان یک ستاره قابل اعتماد، همیشه متعهد به آرمان باشگاه و یک رهبر در تیم بارسلونا خشم طرفداران این تیم را به همراه داشت. خشم طرفداران این تیم از ستاره سابق خود چنان بود که چندین بار در بازی‌های ال کلاسیکو به سمت وی سر خوک پرتاب شد.

یکی از هم‌تیمی‌های او در بارسلونا اظهار داشت: نقشه ما ساده بود: توپ را بدهید به فیگو.

او عملکردهای واقعاً فوق‌العاده‌ای را برای تیم رئال مادرید فاتح ارائه داد و به آنها کمک کرد تا هفت جام، از جمله نهمین جام اروپایی خود را در گلاسکو کسب کنند. فیگو نه تنها افتخارات جمعی کسب کرد، بلکه جوایز فردی متعددی مانند توپ طلا را نیز به عنوان بازیکن رئال مادرید دریافت کرد.

سایت رئال مادرید در خصوص او می‌گوید: فیگو در دریبل زدن و مقابله با حریفان بی‌نظیر بود و پاس گل‌های بی‌نقص او برای همه مهاجمانی که با او بازی می‌کردند، نعمتی بود. او در زمین یک رهبر بود که به رئال مادرید کمک کرد تا به افتخارات دست یابد و جایگاه افسانه‌ای خود را ارتقا دهد. او در کنار هیرو، رائول، زیدان و رونالدو (enlazar fichas) و دیگران، عضوی از یک تیم رویایی واقعی بود.

افتخارات فیگو با رئال مادرید

• 1 لیگ قهرمانان اروپا
• 1 جام بین قاره‌ای
• 1 سوپرجام اروپا
• 2 لیگ
• 2 سوپرجام اسپانیا
• 1 بازیکن جهان فیفا
• 1 توپ طلا

اینتر میلان

فیگو دوران حرفه‌ای خود را در اینتر میلان به پایان رساند، جایی که به لیست افتخارات چشمگیر خود افزود.

فیگو گفت: “من فوتبال را ترک می‌کنم، نه اینتر را.” او پس از آخرین بازی خود مقابل آتالانتا با کانال اینتر مصاحبه کرد و همچنین گفت: «امیدوارم بتوانم به این باشگاه کمک کنم تا پس از بازنشستگی‌ام نیز بزرگتر شود. مطمئناً در آینده در هیئت مدیره باشگاه برای اینتر کار خواهم کرد. هرگز تصور نمی‌کردم که برای چنین مدت طولانی اینجا بمانم. چیزی که هرگز فراموش نخواهم کرد عشقی است که از اولین روز حضورم در اینجا از هم‌تیمی‌هایم و رئیس باشگاه، ماسیمو موراتی، دریافت کرده‌ام. هرگز آن را فراموش نخواهم کرد؛ اینتر به من این فرصت را داده است که یک چرخه پیروزی را با افراد خارق‌العاده آغاز کنم.» فیگو در زمان قهرمانی اینتر در لیگ قهرمانان اروپا 2009-10 در 22 مه 2010، در کنار زمین بود.

بازی های ملی

لوئیس در ماه مه ۲۰۰۹ پس از ۱۲۷ بازی برای پرتغال از فوتبال خداحافظی کرد. او تا ژوئن ۲۰۱۶ که کریستیانو رونالدو از او پیشی گرفت، رکورددار بیشترین بازی ملی در تاریخ پرتغال بود.

رسیدن به پیراهن تیم ملی پرتغال

فیگو، رهبر “نسل طلایی” پرتغال، در سال 1991 قهرمان مسابقات قهرمانی جوانان جهان فیفا شد، در همان سالی که اولین بازی خود را برای بزرگسالان مقابل لوکزامبورگ در 16 اکتبر 1991، در یک بازی دوستانه که با نتیجه 1-1 به پایان رسید، انجام داد. وقتی تنها ۱۸ سال داشت. اولین گل او در پیروزی ۲-۱ دوستانه مقابل بلغارستان در پاریس در ۱۱ نوامبر ۱۹۹۲ به تساوی انجامید. فیگو در هشت بازی مقدماتی یورو ۱۹۹۶ سه گل به ثمر رساند و کشورش برای اولین بار پس از ۱۲ سال به این تورنمنت قاره‌ای راه یافت. در آخرین بازی گروهی این تورنمنت، مقابل کرواسی در ورزشگاه سیتی گراند در ناتینگهام، فیگو با یک گل در دقیقه چهارم، پیروزی ۳-۰ را آغاز کرد. این نتیجه پرتغال را به عنوان صدرنشین گروه، بالاتر از حریفان خود، به مرحله یک چهارم نهایی فرستاد.

یورو ۲۰۰۰ و جام جهانی ۲۰۰۲

فیگو در هر ده بازی مقدماتی پرتغال برای مسابقات قهرمانی اروپا حضور داشت و سه بار گلزنی کرد. در ۱۲ ژوئن ۲۰۰۰، در بازی افتتاحیه این تورنمنت در آیندهوون، او اولین گل پرتغال را به ثمر رساند، زیرا آنها با نتیجه ۳-۲ انگلیس را شکست دادند و دوباره به عنوان صدرنشین گروه به مرحله نیمه نهایی راه یافتند. اومبرتو کوئلیو در بازی آخر گروهی مقابل آلمان در روتردام به او استراحت داد و به این ترتیب زنجیره ۳۲ بازی متوالی بین‌المللی را شکست. تنها هت‌تریک او برای تیم ملی در ۱۵ آگوست ۲۰۰۱ رقم خورد، زمانی که او تمام گل‌ها را در پیروزی ۳-۰ دوستانه مقابل مولداوی در ورزشگاه سائو لوئیس در فارو به ثمر رساند.

فیگو با شش گل در نه بازی، به پرتغال کمک کرد تا به جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ راه یابد. در ۲ ژوئن ۲۰۰۱، در بازی مقدماتی مقابل جمهوری ایرلند در جاده لانسدون، او برای اولین بار در هفتاد و چهارمین بازی ملی خود به عنوان کاپیتان به میدان رفت و گل تساوی را برای تساوی ۱-۱ به ثمر رساند. در اولین جام جهانی خود از سال ۱۹۸۶، پرتغال در حالی که فیگو نتوانست گلی به ثمر برساند، در مرحله گروهی حذف شد.

یورو 2004 و جام جهانی 2006

در 18 فوریه 2004، فیگو صدمین بازی ملی خود را در تساوی 1-1 دوستانه با انگلیس در ورزشگاه آلگاروه انجام داد و با وجود اینکه فرناندو کوتو، کاپیتان همیشگی، در ترکیب اصلی بود، به عنوان کاپیتان بازی کرد. بعداً در همان سال در مسابقات قهرمانی اروپا در خاک خود، پس از کنار گذاشته شدن کوتو، او کاپیتان تیم شد. او پس از شکست غیرمنتظره در فینال یورو 2004 مقابل یونان به دلیل اختلاف ادعایی بین او و لوئیز فیلیپه اسکولاری، سرمربی تیم، بازنشستگی خود را از فوتبال ملی اعلام کرد، اگرچه این موضوع تکذیب شد. در ژوئن 2005، او تصمیم خود را تغییر داد و برای پیروزی در مقدماتی جام جهانی 2006 مقابل اسلواکی و استونی تحت نظر اسکولاری بازگشت.

فیگو در طول جام جهانی 2006 کاپیتان تیم بود و تیم را به نیمه نهایی رساند. پرتغال با سه برد، صدرنشین گروه خود شد و به همراه مکزیک به مرحله حذفی راه یافت. آنها در مرحله یک هشتم نهایی از سد هلند گذشتند و در مرحله یک چهارم نهایی، انگلیس را در ضربات پنالتی شکست دادند. فیگو در ضربات پنالتی شرکت نکرد و جای خود را به هلدر پوستیگا داد. در نیمه نهایی، پرتغال با پنالتی هم‌تیمی سابقش زین‌الدین زیدان و کاپیتان فرانسه، مغلوب فرانسه شد. این بهترین نتیجه پرتغال در 40 سال گذشته بود. بازی رده‌بندی با عدم حضور فیگو در ترکیب اصلی، جنجال‌هایی را به همراه داشت. پائولتا به جای او کاپیتان تیم بود. با این حال، پرتغال با نتیجه 2-0 از آلمان میزبان عقب افتاد و فیگو در دقیقه 77 جایگزین پائولتا شد و پائولتا بازوبند کاپیتانی را به او پس داد و هواداران پرتغالی و آلمانی به تشویق او پرداختند. اگرچه آلمان اندکی پس از ورود فیگو گل دیگری به ثمر رساند، اما او آخرین بازی ملی خود را با گل دقیقه ۸۸ نونو گومز با ضربه سر به پایان رساند و گل تسلی‌بخش را به ثمر رساند و بدین ترتیب پیراهن شماره ۷ خود را به جانشینش، کریستیانو رونالدو، واگذار کرد.

با وجود اینکه “نسل طلایی” هیچ جامی برای نمایش نداشت، فیگو توانست کاپیتان تیم باشد و بهترین عملکرد جام جهانی خود را از زمان دوران اوزه بیو در سال ۱۹۶۶ به نمایش بگذارد و همچنین به پرتغال کمک کرد تا بهترین نتیجه خود را کسب کند.

نتیجه در مسابقات قهرمانی اروپا یوفا تا زمانی که در سال 2016 قهرمان شدند. او دوران حرفه‌ای بین‌المللی خود را با 127 بازی ملی و به ثمر رساندن 32 گل به پایان رساند و تا ژوئن 2016 رکورد بیشترین حضور در تیم ملی پرتغال را در اختیار داشت. او همچنین چهارمین گلزن برتر تاریخ پرتغال است.

سبک بازی

فیگو به عنوان یکی از بهترین بازیکنان نسل خود و یکی از بزرگترین وینگرهای تاریخ این ورزش شناخته می‌شود. در اوج قدرت بدنی خود، فیگو بازیکنی سریع، زیبا و بسیار ماهر با کنترل دقیق، شتاب و توانایی دریبل‌زنی بود که به او اجازه می‌داد بارها در موقعیت‌های تک به تک از مدافعان عبور کند و آنها را شکست دهد. او اغلب از حرکات نمایشی برای شکست دادن حریفان، مانند استپ‌اوور، استفاده می‌کرد. اگرچه ذاتاً راست پا بود، او قادر به استفاده از هر دو پا بود. فیگو در اوایل دوران حرفه‌ای خود معمولاً به عنوان وینگر به کار گرفته می‌شد، جایی که به دلیل توانایی‌اش در ارسال سانتر‌های قوسی به هم‌تیمی‌ها از جناح راست یا نفوذ به داخل، حرکت به سمت چپ یا ارتباط با هافبک‌ها و ایجاد موقعیت‌های گلزنی، قادر به ارائه چندین پاس گل بود.

با افزایش سن و پیشرفت در دوران حرفه‌ای‌اش، سرعت و تحرک خود را از دست داد و در نقش هافبک تهاجمی، به ویژه در دوران حضورش در اینتر، به کار گرفته شد، جایی که با دید، هوش و توانایی پاس‌های متنوع خود، سرآمد بود. اگرچه او در درجه اول به عنوان یک بازیکن خلاق فعالیت می‌کرد، اما به دلیل توانایی قدرتمندش در حمله و گلزنی، همچنین دقتش در ضربات آزاد و پنالتی‌ها، قادر به مشارکت در حملات نیز بود. فیگو علاوه بر توانایی‌های فوتبالی‌اش، در طول دوران حرفه‌ای خود به خاطر رهبری‌اش نیز بسیار مورد توجه بود.

رسانه

فیگو در نوامبر ۲۰۱۶ در اجلاس وب روی صحنه رفت.

فیگو در تبلیغات شرکت پوشاک ورزشی نایک ظاهر شده است. در سال ۱۹۹۶، او در یک تبلیغ نایک با عنوان “خیر در مقابل شر” در یک بازی گلادیاتوری که در یک آمفی تئاتر رومی برگزار می‌شد، بازی کرد. او در کنار بازیکنان فوتبال از سراسر جهان، از جمله رونالدو، پائولو مالدینی، ایان رایت، اریک کانتونا، پاتریک کلایورت و خورخه کامپوس، از “بازی زیبا” در برابر تیمی از جنگجویان شیطانی دفاع می‌کنند، قبل از اینکه با ضربه کانتونا به توپ و نابودی شر به اوج خود برسد. در یک کمپین تبلیغاتی جهانی نایک در آستانه جام جهانی 2002 در کره و ژاپن، فیگو در یک تبلیغ “مسابقات مخفی” (که توسط نایک با نام تجاری “Scorpion KO” شناخته می‌شد) به کارگردانی تری گیلیام، در کنار بازیکنان فوتبالی مانند تیری آنری، رونالدینیو، فرانچسکو توتی، روبرتو کارلوس و ستاره ژاپنی هیدتوشی ناکاتا، و بازیکن سابق اریک کانتونا به عنوان “داور” مسابقات ظاهر شد. فیگو در سری بازی‌های ویدیویی فیفا از EA Sports حضور دارد؛ نام او در تیم افسانه‌های نهایی در فیفا 14 آمده است. در سال 2015، شرکت بازی‌های آرکید کونامی اعلام کرد که فیگو در بازی ویدیویی فوتبال آنها، Pro Evolution Soccer 2016، به عنوان یکی از اسطوره‌های جدید myClub حضور خواهد داشت. در سال 2018، فیگو به عنوان یک نماد به تیم نهایی در فیفا 19 اضافه شد. او همچنین در چندین برنامه تلویزیونی ایرانی مانند نود تی‌وی در طول قرعه‌کشی جام جهانی 2018، به همراه حمید استیلی و بازیکن سابق هامبورگ مهدی مهدوی‌کیا شرکت کرده است.

در آگوست 2022، نتفلیکس مستندی با عنوان «ماجرای فیگو» را درباره انتقال فیگو از بارسلونا به رئال مادرید منتشر کرد.

کمپین ریاست فیفا

در 28 ژانویه 2015، فیگو اعلام کرد که قصد دارد برای ریاست فیفا با سپ بلاتر، رئیس فعلی، رقابت کند. ژوزه مورینیو و دیوید بکهام از جمله حامیان او بودند. فیگو در بیانیه خود از حمایت خود از گسترش جام جهانی به مسابقات نهایی 48 تیمی خبر داد و قول سرمایه‌گذاری بیشتر در فوتبال پایه و فدراسیون‌های ملی را داد. فیگو که در مقایسه با بلاتر و دو نامزد دیگر – مایکل ون پراگ و شاهزاده علی بن حسین – یک فرد خارجی محسوب می‌شد، در 21 مه از مبارزات انتخاباتی کناره‌گیری کرد و اظهار داشت که نمی‌خواهد “قدرت مطلق” به او داده شود.

زندگی شخصی

فیگو با مدل سوئدی هلن سودین ازدواج کرده است. این زوج سه دختر به نام‌های دانیلا (متولد 1999)، مارتینا (متولد 2002) و استلا (متولد 2004) داشتند.

لوئیس فیگو در دوران حضور در اسپورتینگ، قبل از ترک پرتغال برای امضای قرارداد با بارسلونا، به کلاس یازدهم آموزش رسمی رسید. او در سال ۲۰۱۱، در سن ۳۸ سالگی، از طریق برنامه ویژه صدور گواهینامه مهارت «فرصت‌های جدید» (Novas Oportunidades) برای بزرگسالان، که توسط آشنای سوسیالیستش، خوزه سوکراتس، در زمانی که سوکراتس نخست وزیر پرتغال بود، تأسیس شده بود، دوران متوسطه (کلاس دوازدهم) را در پرتغال به پایان رساند. او همچنین در یک دوره نه ماهه در IESE در مادرید، مدیریت بازرگانی را مطالعه کرد.

فیگو به پنج زبان پرتغالی، اسپانیایی، انگلیسی، ایتالیایی و فرانسوی مسلط است. او همچنین تولد همسرش را در اینستاگرام به زبان سوئدی تبریک گفته است، اگرچه هرگز در حضورهای رسانه‌ای به این زبان صحبت نکرده است.

سرمایه‌گذاری‌های تجاری

فیگو به همراه هم‌وطنش، سرمربی سابق تیم ملی پرتغال و مربی سابق تیم جوانان، کارلوس کی‌روش، در فصل 2005-2006، برای مدت کوتاهی به طور مشترک در تیم A1 پرتغال در مسابقات گرند پری A1 حضور داشت.

لوئیس فیگو همچنین در بخش‌های هتلداری، مد، پذیرایی، معدن و شراب فعالیت دارد. او مالک مشترک یک بار مجلل در ویلامورا و یک هتل در کاروویرو است که هر دو در منطقه آلگاروه پرتغال واقع شده‌اند. در سال 2010، یک سال پس از ترک فوتبال، او در نمایشگاه بین‌المللی معدن در داکار، پایتخت سنگال، شرکت کرد و در آن زمان بود که تصمیم گرفت شرکتی را برای اختصاص دادن خود به تجارت معدن، داماش استس، مستقر در آلمادا، افتتاح کند که سود سالانه‌ای برای او به همراه داشته است. همسرش شریک او در شرکت داماش استس است.

فیگو بنیانگذار Network90، یک سایت شبکه خصوصی اعضا برای صنعت فوتبال حرفه‌ای است.

کارهای خیریه

فیگو سفیر مشارکت توقف سل در مبارزه با سل است. او از نزدیک با اینتر میلان همکاری می‌کند و به عنوان سفیر این باشگاه در مراسم‌های سراسر اروپا خدمت می‌کند. او همچنین عضو هیئت مدیره پروژه خیریه اینتر کامپس است که توسط اینتر میلان اداره می‌شود.

در سال 2003، فیگو بنیاد لوئیس فیگو (Fundação Luís Figo) را در پرتغال تأسیس کرد، یک موسسه خیریه که دفتر مرکزی آن در لیسبون است و از کودکان دارای نیازهای ویژه و کودکان در معرض فقر حمایت می‌کند.

لیگ بالر انگلستان

در نوامبر 2024، اعلام شد که او قرار است مدیریت باشگاه فوتبال تربول را در لیگ بالر انگلستان، یک لیگ فوتبال شش نفره، بر عهده بگیرد.

انتهای مطلب