قرص ایبوپروفن ۴۰۰ برای چیست؟ + نحوه مصرف برای کودکان و دندان درد
قرص ایبوپروفن ۴۰۰ از جمله داروهای مسکن است که می توانید بدون نسخه از آن استفاده کنید. اما برای آنکه از خطرات احتمالی استفاده از این قرص و نحوه مصرف آن اطلاع داشته باشید پیشنهاد می کنیم این مقاله را بخوانید.
به گزارش پارت نیوز؛ ایبوپروفن تجویزی برای تسکین درد، حساسیت، تورم و سفتی ناشی از استئوآرتریت (آرتریت ناشی از شکسته شدن پوشش مفاصل) و آرتریت روماتوئید (آرتریت ناشی از تورم پوشش مفاصل) استفاده می‌شود. همچنین برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط، از جمله درد قاعدگی (دردی که قبل یا در طول دوره قاعدگی اتفاق می افتد) استفاده می شود.
ایبوپروفن بدون نسخه برای کاهش تب و تسکین دردهای جزئی ناشی از سردرد، دردهای عضلانی، آرتریت، دوره های قاعدگی، سرماخوردگی، دندان درد و کمردرد استفاده می شود. ایبوپروفن در دسته ای از داروها به نام NSAID ها یا داروهای مسکن قرار دارد. این دارو با توقف تولید ماده ای در بدن که باعث درد، تب و التهاب می شود، عمل می کند.
فهرست
قرص ایبوپروفن لیزین ۴۰۰ برای چیست ؟
می توان از آن برای تسکین دردهای روماتیسمی یا عضلانی، کمردرد، نورالژی، میگرن، سردرد، درد دندان، درد پریود، تب و علائم سرماخوردگی و آنفولانزا استفاده کرد. این دارو برای بزرگسالان و نوجوانان (12 تا 18 سال) قابل مصرف است.
قرص ایبوپروفن ۴۰۰ برای کودکان
مقدار مصرف برای قرص و کپسول برای کودکان، دوز معمول برای کودکان 12 تا 17 ساله 200 تا 400 میلی گرم (یک یا دو قرص یا کپسول 200 میلی گرمی)، حداکثر 3 بار در 24 ساعت است.
اگر پزشک برای کودکان زیر 12 سال قرص یا کپسول تجویز کند، از سن و وزن کودک شما برای تعیین دوز مناسب برای آنها استفاده خواهد کرد.
قرص ایبوپروفن ۴۰۰ برای دندان درد
مسکن توصیه شده برای درد دندان در بزرگسالان. * برای شرایط شدید یا حاد، ایبوپروفن را می توان تا حداکثر 2.4 گرم در روز (600 میلی گرم، چهار بار در روز) تجویز کرد. اگر می خواهید محصول را بدون نسخه بخرید، حداکثر دوز 1.2 گرم در روز (400 میلی گرم، سه بار در روز) است.
ایبوپروفن برای سردرد
قرص ایبوپروفن ۴۰۰ یک گزینه درمانی موثر برای سردردهای میگرنی است. برای درمان سردرد میگرنی، فرد می تواند 400 میلی گرم ایبوپروفن را هر 6 تا 8 ساعت مصرف کند. فرد می تواند با خیال راحت ایبوپروفن را با پاراستامول و انواع دیگر داروهای میگرن مانند تریپتان ها مصرف کند.
ایبوپروفن در زمان بارداری
ایبوپروفن معمولا در بارداری توصیه نمی شود، مگر اینکه توسط پزشک تجویز شود، به خصوص اگر بیش از هفته 30 بارداری هستید. این به این دلیل است که ایبوپروفن می تواند بر گردش خون و کلیه های کودک شما تأثیر بگذارد. همچنین ممکن است ارتباطی بین مصرف ایبوپروفن در اوایل بارداری و سقط جنین وجود داشته باشد.
مصرف ایبوپروفن در زمان شیردهی
می توانید ایبوپروفن مصرف کنید یا در دوران شیردهی روی پوست خود استفاده کنید. یکی از مسکن هایی است که معمولا در صورت شیردهی توصیه می شود. فقط مقادیر اندکی وارد شیر مادر می شود و بعید است که عوارض جانبی در کودک شما ایجاد کند. بسیاری از افراد در دوران شیردهی بدون هیچ مشکلی از آن استفاده کرده اند.
دستور مصرف قرص ایبوبروفن 400 چیست؟
ایبوپروفن تجویزی به صورت قرص و سوسپانسیون (مایع) برای مصرف خوراکی عرضه می شود. معمولاً سه یا چهار بار در روز برای آرتریت یا هر 4 تا 6 ساعت در صورت نیاز برای درد مصرف می شود. ایبوپروفن بدون نسخه به صورت قرص، قرص جویدنی، کپسول، کپسول ژل، سوسپانسیون (مایع) و قطره (مایع غلیظ) عرضه می شود.
بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال معمولاً ممکن است بر حسب درد یا تب هر 4 تا 6 ساعت یک بار بدون نسخه قرص ایبوپروفن ۴۰۰ را مصرف کنند، اما نباید بیش از 6 دوز در 24 ساعت مصرف کنند.
کودکان و نوزادان معمولاً ممکن است هر 6 تا 8 ساعت در صورت نیاز برای درد یا تب، قرص ایبوپروفن ۴۰۰ بدون نسخه تجویز کنند، اما نباید بیش از 4 دوز در 24 ساعت تجویز شود. ایبوپروفن ممکن است همراه با غذا یا شیر مصرف شود تا از ناراحتی معده جلوگیری شود. اگر به طور منظم ایبوپروفن مصرف می کنید، باید آن را هر روز در همان زمان(های) یکسان مصرف کنید
دستورالعمل های روی بسته یا برچسب نسخه را به دقت رعایت کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. ایبوپروفن را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. کمتر یا بیشتر از آن را مصرف نکنید یا بیشتر از آنچه در برچسب بسته یا تجویز شده توسط پزشک تجویز شده است مصرف نکنید.
قرص ایبوپروفن ۴۰۰ به تنهایی و همراه با سایر داروها عرضه می شود. برخی از این محصولات ترکیبی فقط با نسخه در دسترس هستند و برخی از این محصولات ترکیبی بدون نسخه در دسترس هستند و برای درمان علائم سرفه و سرماخوردگی و سایر بیماری ها استفاده می شوند. اگر پزشک شما دارویی حاوی ایبوپروفن تجویز کرده است، باید مراقب باشید که از مصرف داروهای بدون نسخه که حاوی ایبوپروفن نیز هستند خودداری کنید.
قرص را به طور کامل ببلعید. آن را نجوید یا له نکنید.
اگر محصولی را برای درمان علائم سرفه یا سرماخوردگی انتخاب می‌کنید، از پزشک یا داروساز خود در مورد اینکه کدام محصول برای شما بهتر است راهنمایی بخواهید. قبل از استفاده همزمان از دو یا چند محصول، برچسب محصولات بدون نسخه را به دقت بررسی کنید. این محصولات ممکن است حاوی یک ماده (مواد) فعال مشابه باشند و مصرف آنها با هم می تواند باعث مصرف بیش از حد دارو شود. این امر به ویژه در صورتی مهم است که به کودکی داروهای سرفه و سرماخوردگی بدهید.
محصولات ترکیبی سرفه و سرماخوردگی بدون نسخه، از جمله محصولات حاوی ایبوپروفن، می توانند باعث عوارض جانبی جدی یا مرگ در کودکان خردسال شوند. این محصولات را به کودکان کمتر از 4 سال ندهید. اگر این محصولات را به کودکان 4 تا 11 ساله می‌دهید، احتیاط کنید و دستورالعمل‌های بسته را با دقت دنبال کنید.
اگر قرص ایبوپروفن ۴۰۰ یا محصول ترکیبی حاوی ایبوپروفن را به کودک می‌دهید، برچسب بسته را به دقت بخوانید تا مطمئن شوید که این محصول برای کودکی در آن سن مناسب است. محصولات ایبوپروفن را که برای بزرگسالان ساخته شده است به کودکان ندهید.
قبل از دادن یک محصول ایبوپروفن به کودک، برچسب بسته را بررسی کنید تا متوجه شوید که کودک چه مقدار دارو باید دریافت کند. دوزی را که با سن کودک مطابقت دارد روی نمودار بدهید. اگر نمی دانید چه مقدار دارو باید به کودک بدهید، از پزشک کودک بپرسید.
قبل از هر بار مصرف سوسپانسیون و قطره را به خوبی تکان دهید تا دارو به طور یکنواخت مخلوط شود. برای اندازه گیری هر دوز سوسپانسیون از لیوان اندازه گیری ارائه شده استفاده کنید و برای اندازه گیری هر دوز قطره از دستگاه دوز ارائه شده استفاده کنید.
اگر علائم شما بدتر شد، علائم جدید یا غیرمنتظره بروز کرد، قسمتی از بدن که دردناک بود قرمز یا متورم شد، درد بیش از 10 روز طول کشید یا تب بیش از 3 طول کشید، مصرف قرص ایبوپروفن ۴۰۰ بدون نسخه را متوقف کنید و با پزشک خود تماس بگیرید. روزها. اگر کودکتان در 24 ساعت اول درمان احساس بهتری نداشت، از دادن ایبوپروفن بدون نسخه به کودک خودداری کنید و با پزشک او تماس بگیرید. همچنین در صورت بروز علائم جدید، از جمله قرمزی یا تورم در قسمت دردناک بدن، یا اگر درد یا تب کودک شما بدتر شد یا بیش از 3 روز طول کشید، از دادن ایبوپروفن بدون نسخه به کودک خودداری کنید و با پزشک او تماس بگیرید.
به کودکی که گلودرد شدیدی دارد یا از بین نمی رود یا همراه با تب، سردرد، تهوع یا استفراغ است، ایبوپروفن بدون نسخه ندهید. فوراً با پزشک کودک تماس بگیرید، زیرا این علائم ممکن است نشانه یک بیماری جدی تر باشد.
کاربردهای دیگر این دارو
قرص ایبوپروفن ۴۰۰ همچنین گاهی اوقات برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان (آرتریت که عمدتا ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد)، آرتریت نقرسی (درد مفاصل ناشی از تجمع برخی مواد در مفاصل) و آرتریت پسوریاتیک (آرتریت که با پوست طولانی مدت ایجاد می شود استفاده می شود. بیماری که باعث پوسته پوسته شدن و تورم می شود). با پزشک خود در مورد خطرات استفاده از این دارو برای بیماری خود صحبت کنید.
این دارو گاهی برای مصارف دیگر تجویز می شود. از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.
چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید رعایت کنم؟
اگر به قرص ایبوپروفن ۴۰۰، آسپرین یا سایر NSAID ها مانند کتوپروفن و ناپروکسن (Aleve، Naprosyn)، هر داروی دیگر یا هر یک از مواد غیرفعال موجود در نوع ایبوپروفن که قصد مصرف آن را دارید، حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. از داروساز خود بپرسید یا برچسب روی بسته را برای لیستی از مواد غیرفعال بررسی کنید.
به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی، و محصولات گیاهی را مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید. ممکن است لازم باشد پزشک دوز داروهای شما را تغییر دهد یا شما را با دقت بیشتری از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.
ایبوپروفن بدون نسخه را با هیچ داروی دیگری برای درد مصرف نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که باید این کار را انجام دهید.
در صورت داشتن یا داشتن هر یک از شرایط ذکر شده در بخش هشدار مهم یا آسم، به پزشک خود اطلاع دهید، به خصوص اگر مکرر آبریزش بینی یا پولیپ بینی (تورم داخل بینی) نیز دارید. نارسایی قلبی؛ تورم دست‌ها، بازوها، پاها، مچ پا یا ساق پا؛ لوپوس (شرایطی که در آن بدن به بسیاری از بافت های خود حمله می کند یون ها و اندام ها، اغلب شامل پوست، مفاصل، خون و کلیه ها)؛ یا بیماری کبدی یا کلیوی اگر به کودک ایبوپروفن می‌دهید، اگر کودک مایعات ننوشیده است یا به دلیل استفراغ یا اسهال مکرر مقدار زیادی مایعات از دست داده است، به پزشک کودک اطلاع دهید.
اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید، برای باردار شدن برنامه ریزی کنید. یا در حال شیردهی هستند. ایبوپروفن ممکن است به جنین آسیب برساند و در صورت مصرف حدود 20 هفته یا بعد از آن در دوران بارداری باعث ایجاد مشکلاتی در زایمان شود. از مصرف قرص ایبوپروفن ۴۰۰ در حوالی یا بعد از هفته 20 بارداری خودداری کنید، مگر اینکه پزشکتان به شما گفته باشد که این کار را انجام دهید. اگر با مصرف ایبوپروفن باردار شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر جراحی می کنید، از جمله جراحی دندان، به پزشک یا دندانپزشک بگویید که ایبوپروفن مصرف می کنید.
اگر 75 سال یا بیشتر دارید، در مورد خطرات و مزایای مصرف ایبوپروفن با پزشک خود صحبت کنید. این دارو را برای مدت طولانی تر یا با دوز بالاتر از توصیه شده در برچسب محصول یا پزشک مصرف نکنید.
اگر مبتلا به فنیل کتونوری (PKU، یک بیماری ارثی است که در آن باید رژیم غذایی خاصی برای جلوگیری از آسیب به مغز که می‌تواند باعث ناتوانی ذهنی شدید شود، رعایت شود)، قبل از مصرف قرص ایبوپروفن ۴۰۰ بدون نسخه، برچسب بسته را به دقت بخوانید. برخی از انواع ایبوپروفن بدون نسخه ممکن است با آسپارتام، منبع فنیل آلانین، شیرین شوند.
چه دستورات غذایی خاصی را باید رعایت کنم؟
مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری بدهد، رژیم غذایی عادی خود را ادامه دهید.
اگر یک نوبت را فراموش کردم چه باید بکنم؟
اگر به طور منظم قرص ایبوپروفن ۴۰۰ مصرف می کنید، به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و برنامه دوز منظم خود را ادامه دهید. برای جبران نوبت فراموش شده دوز دوز مصرف نکنید.
عوارض قرص ایبوپروفن ۴۰۰
ایبوپروفن ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این علائم شدید است یا از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید:
- یبوست
- گاز یا نفخ
- سرگیجه
- عصبی بودن
- زنگ زدن در گوش
برخی از عوارض جانبی می تواند جدی باشد. اگر هر یک از علائم زیر یا علائم ذکر شده در بخش هشدار مهم را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. تا زمانی که با پزشک خود صحبت نکنید، دیگر ایبوپروفن مصرف نکنید.
- افزایش وزن غیر قابل توضیح
- تنگی نفس یا مشکل در تنفس
- تورم شکم، پاها، مچ پا یا ساق پا
- اسهال
- تب، بثورات، تاول، یا پوسته پوسته شدن پوست
- خارش
- کندوها
- تورم چشم ها، صورت، گلو، بازوها یا دست ها
- مشکل در تنفس یا بلع
- گرفتگی صدا
- خستگی مفرط
- درد در سمت راست بالای معده
- حالت تهوع
- از دست دادن اشتها
- زرد شدن پوست یا چشم
- علائم شبیه آنفولانزا
- پوست رنگپریده
- ضربان قلب سریع
- ادرار کدر، تغییر رنگ یا خونی
- کمر درد
- ادرار سخت یا دردناک
- تاری دید، تغییر در دید رنگی یا سایر مشکلات بینایی
- سردرد، سفتی گردن، تب
قرص ایبوپروفن ۴۰۰ ممکن است عوارض جانبی دیگری ایجاد کند. در صورت بروز هرگونه مشکل غیرعادی در حین مصرف این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.
در مورد نگهداری قرص ایبوپروفن ۴۰۰ چه چیزهایی باید بدانم؟
این دارو را در ظرفی که در آن آمده، محکم بسته و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. آن را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت اضافی (نه در حمام) نگهداری کنید.
مهم است که تمام داروها را از دید و دسترس کودکان دور نگه دارید، زیرا بسیاری از ظروف (مانند قرص های هفتگی و قطره های چشمی، کرم ها، چسب ها و استنشاق ها) در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان خردسال می توانند آنها را به راحتی باز کنند.
داروهای غیر ضروری باید به روش های خاصی دور ریخته شوند تا اطمینان حاصل شود که حیوانات خانگی، کودکان و سایر افراد نمی توانند آنها را مصرف کنند. با این حال، نباید این دارو را داخل توالت بریزید. درعوض، بهترین راه برای دور انداختن داروهای خود از طریق برنامه پس گرفتن دارو است. با داروساز خود صحبت کنید یا با بخش زباله/بازیافت محلی خود تماس بگیرید تا در مورد برنامه های بازپس گیری در جامعه خود مطلع شوید. اگر به برنامه بازپس گیری دسترسی ندارید، برای اطلاعات بیشتر به وب سایت دفع ایمن داروها (http://goo.gl/c4Rm4p) FDA مراجعه کنید.
در صورت مصرف بیش از حد قرص ایبوپروفن ۴۰۰ باید چه کنیم؟
در صورت مصرف بیش از حد دارو توسط خود یا فرد دیگری مورد را سریعا از طریق تلفن 115 به اورژانس اطلاع دهید.
علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خستگی مفرط
- خواب آلودگی
- دل درد
- حالت تهوع
- استفراغ
- تنفس کند یا دشوار
- سرگیجه
- حرکات سریع چشم که نمی توانید کنترل کنید
- رنگ آبی دور لب، دهان و بینی
چه چیز دیگری اطلاعات باید بدانم؟
اگر قرص ایبوپروفن ۴۰۰ نسخه ای مصرف می کنید، اجازه ندهید دیگران داروی شما را مصرف کنند. هر سوالی در مورد پر کردن مجدد نسخه خود دارید از داروساز خود بپرسید.
برای شما مهم است که فهرستی مکتوب از تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه (بدون نسخه) که مصرف می‌کنید، و همچنین محصولاتی مانند ویتامین‌ها، مواد معدنی یا سایر مکمل‌های غذایی داشته باشید. هر بار که به پزشک مراجعه می کنید یا در بیمارستان بستری می شوید، باید این لیست را همراه خود داشته باشید. همچنین اطلاعات مهمی است که باید در مواقع اضطراری همراه خود داشته باشید.
تفاوت بروفن و ایبوپروفن
این دو اسم از نظر محتوای داخل قرص و کپسول فرقی با هم ندارند و صرفا بروفن یک نام تجاری است.
هشدار مهم:
| افرادی که داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) (به غیر از آسپرین) مانند قرص ایبوپروفن ۴۰۰ مصرف می‌کنند، ممکن است نسبت به افرادی که این داروها را مصرف نمی‌کنند، در معرض خطر حمله قلبی یا سکته مغزی باشند. این حوادث ممکن است بدون هشدار اتفاق بیفتد و ممکن است باعث مرگ شود. این مشکلات ممکن است در هر زمانی در طول درمان ایجاد شوند، اما خطر ممکن است برای افرادی که به مدت طولانی یا با دوزهای بالاتر از NSAID استفاده می کنند، بیشتر باشد. اگر اخیراً دچار حمله قلبی شده اید، از مصرف NSAID مانند ایبوپروفن خودداری کنید، مگر اینکه پزشکتان این کار را تجویز کرده باشد. اگر شما یا هرکسی از خانواده تان بیماری قلبی، حمله قلبی یا سکته مغزی داشته یا داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر سیگار می کشید؛ و اگر کلسترول بالا، فشار خون بالا یا دیابت داشته اید یا قبلاً داشته اید. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، فوراً کمک فوری پزشکی دریافت کنید: درد قفسه سینه، تنگی نفس، ضعف در یک قسمت یا طرف بدن، یا تکلم نامفهوم.
اگر تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر (CABG؛ نوعی جراحی قلب) قرار می گیرید، نباید درست قبل یا بلافاصله بعد از عمل از ایبوپروفن استفاده کنید. NSAID ها مانند ایبوپروفن ممکن است باعث زخم، خونریزی یا سوراخ هایی در مری (لوله بین دهان و معده)، معده یا روده شوند. این مشکلات ممکن است در هر زمانی در طول درمان ایجاد شوند، ممکن است بدون علائم هشدار دهنده رخ دهند و ممکن است باعث مرگ شوند. این خطر ممکن است برای افرادی که به مدت طولانی از NSAID استفاده می کنند، سن آنها بالاست، سلامت ضعیفی دارند، سیگار می کشند یا در حین مصرف ایبوپروفن مقادیر زیادی الکل مصرف می کنند، بیشتر باشد. در صورت مصرف هر یک از داروهای زیر به پزشک خود اطلاع دهید: داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون). آسپرین؛ سایر NSAID ها مانند ناپروکسن (Aleve، Naprosyn)؛ استروئیدهای خوراکی مانند دگزامتازون، متیل پردنیزولون (Medrol) و پردنیزون (Rayos)؛ مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند سیتالوپرام (Celexa)، فلوکستین (Prozac، Sarafem، Selfemra، در Symbyax)، فلووکسامین (Luvox)، پاروکستین (Brisdelle، Paxil، Pexeva)، و سرترالین (Zoloft). یا مهارکننده های بازجذب نوراپی نفرین سروتونین (SNRIs) مانند دسوونلافاکسین (خدزلا، پریستیق)، دولوکستین (سیمبالتا) و ونلافاکسین (Effexor XR). همچنین اگر زخم، خونریزی در معده یا روده یا سایر اختلالات خونریزی دارید یا تا به حال داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، مصرف ایبوپروفن را متوقف کنید و با پزشک خود تماس بگیرید: درد معده، سوزش سر دل، استفراغ خونی یا شبیه تفاله قهوه، وجود خون در مدفوع، یا مدفوع سیاه و قیر مانند. تمام قرارها را با پزشک و آزمایشگاه خود نگه دارید. پزشک علائم شما را به دقت بررسی می کند و احتمالاً آزمایش های خاصی را برای بررسی پاسخ بدن شما به ایبوپروفن تجویز می کند. حتماً به پزشک خود بگویید که چه احساسی دارید تا پزشک بتواند مقدار مناسبی از دارو را برای درمان بیماری شما با کمترین خطر عوارض جانبی جدی تجویز کند. پزشک یا داروساز شما برگه اطلاعات بیمار سازنده (راهنمای دارو) را هنگام شروع درمان با ایبوپروفن نسخه ای و هر بار که نسخه خود را دوباره پر می کنید، به شما می دهد. اطلاعات را به دقت بخوانید و اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید. |
انتهای مطلب
