پلی استیشن بهتر است یا ایکس باکس؛ کدام را بخریم؟

به گزارش پارت نیوز؛ زمانی پلی استیشن ۲ (PlayStation ۲) عرضه شده  و بسیاری از منتقدین به آن لقب سلطان نسل ششم کنسول‌ها را دادند. با توجه به این وضعیت نسل ششم کنسول‌ها، ایکس باکس تازه به دوران رسیده هنوز فعلا چیزی برای گفتن نداشت.

اما درست اواخر نسل ششم و اوایل نسل هفتم، ثابت شد که خیر! ایکس باکس می‌تواند حریف قدری برای کنسول سونی باشد. درست از آن زمان گیمرها و مخاطبین صنعت ویدئو گیم به دو دسته بزرگ تقسیم شدند و این قضیه تا الان ادامه دارد. حال می‌خواهیم در این مقاله توضیح دهیم که چرا پلی استیشن بهتر از ایکس باکس است؟

پلی استیشن کنسول‌های بهتری دارد

در طول تاریخ کنسول‌های بازی، از زمانی که سونی با پلی استیشن پا به عرصه رقابت‌ها گذاشت، توانسته در هر نسل موفقیت‌های خوبی را کسب کند. پدر جد کنسول‌های سونی یعنی پلی استیشن ۱ (Playstation)، اولین کنسولی بود که از بازی‌های سه بعدی و همچنین اولین کنسولی بود که از پلیر CD پشتیبانی می‌کرد.

در نسل ششم کنسول جدید سونی توانست با فروش فوق العاده‌اش، عنوان پرفروشترین کنسول تاریخ را کسب کند. در نسل هفتم هم عناوین جذاب سونی متولد شدند و توانستند دل بسیاری از گیمرها را بدست آورند. نسل هشتم هم برای سونی تکرار موفقیت‌های قبلی بود و از طرفی ایکس باکس با عملکرد افتضاحش اجازه داده تا موفقیت‌های سونی بیشتر به چشم بیاید.

تا اینجای کار که از گذشته تا به الان نگاهی گذرا داشتیم، می‌توان با یک حساب سرانگشتی فهمید که سونی تا اینجای کار توانسته عملکرد خارق العاده‌ای از خود به نمایش بگذارد. البته در طول این مسیر، بعضی از اتفاقات باعث شد که برای مدتی سونی از مایکروسافت در رقابت عقب بماند.

برای مثال در نسل هفتم پلی استیشن ۳ بدلیل گران بودن بازی‌ها و این که بخاطر سخت افزار پیچیده‌اش، ساخت و پورت کردن بازی برای آن سخت بود، نتوانست جلوی کنسول مایکروسافت مقاومت کند و برای مدتی با این مشکل درگیر بود (تا زمانی که در ایران این کنسول کپی خور شد). در کل باید گفت که سونی با این همه پستی و بلندی باز هم توانسته سر پا بایستند و به رقابت خود با مایکروسافت ادامه دهد.

پلی استیشن دارای عناوین انحصاری بهتری است

از بدو تولد برند Xbox هر چه از این محصول مایکروسافت تا به الان دیده‌ایم، اکثرا شامل عناوین شوتر و کمی هم فانتزی بودند. اما سونی تا به الان تلاش خود را گذاشته تا از تمام سبک‌های بازی‌ها حمایت کرده و آن‌ها را برای کنسول خود در نسل‌های مختلف عرضه کند.

شاید این دلیل به مذاق طرفداران ایکس باکس خوش نیاید، اما توصیه می‌کنم اول از هر چیز صبر کنید تا حرفم تمام شود و بعد آن قضاوت کنید. سونی در نسل‌های مختلف بازی‌های مختلفی مانند سری گاد آف وار (God Of War)، رچت و کلنک (Ratchet & Clank)، کراش بندیکوت (Crash Bandicoot) و… را برای کنسول‌های خود تدارک دید تا تمام سلایق را جذب خود کند. اما در مقابل ایکس باکس تمرکز خود را روی بازی‌های بیشتر گذاشت که مناسب افراد بزرگسال بودند و نبرد و خشم در آن‌ها حرف اول را می‌زدند.

جالب است بدانید که در نسل نهم رویه مایکروسافت تغییر پیدا کرده و با راه‌اندازی سرویس گیم پس توانسته با حمایت از سازندگان عناوین مستقل و آوردن آثار آن‌ها روی این سرویس، کاری که سونی قبلا انجام می‌داد (یعنی همان پوشش تمام سلایق) را انجام دهد.

حرکت الان مایکروسافت مثبت است، اما این باعث نمی‌شود که نسبت به سونی برتری پیدا کند. سونی هم اکنون هم دست خالی نیست و با انحصاری‌های مثل لست آف آس (the Last of us) و نسخه جدید گاد آف وار (God Of War) توانسته مخاطبان خود را راضی نگه داشته و پیشتاز ماجرا باشد. البته مایکروسافت هم بیکار ننشسته و با سرمایه گذاری کلان قصد دارد در بخش بازی‌های انحصاری سونی را ضربه فنی کند. اما هنوز فعلا برای قضاوت کردن زود است و همچنان سونی طلایه دار بخش بازی‌های انحصاری است.

پلی استیشن از واقعیت مجازی پشتیبانی می‌کند

مایکروسافت بواسطه پشتوانه مالی قدرتمندی که دارد، از بدو ورود به بازار کنسول‌ها، طرح‌ها و ایده‌های جذاب و آینده‌ نگرانه‌ای داشت و بعضی از آن‌ها‌ را عملی کرد؛ اما بخاطر این که نتوانست آن‌ها را درست به جایگاه خوبی هدایت کند، اکثرا شکست خوردند.

یکی از این ایده‌ها ورود دستگاه‌های کینکت به عرصه ویدئوگیم بود که اوایل جذابیت خوبی داشت، اما نتوانست بازی‌های زیاد و متنوعی را پشتیبانی کند و برای همین این ایده جذاب مایکروسافت شکست خورد. اما ایده کینکت همچنان جذاب بود و سونی از این فرصت استفاده کرد و پروژه واقعیت مجازی خود را رسما از نسل هفتم کنسول‌ها استارت زد (البته قبلا هم سونی چنین حرکت‌هایی را در نسل پنج و ششم زده بود). سونی کار را با PlayStation Move شروع کرد و توانست تا حدودی خودی نشان دهد، اما هنوز جا برای پیشرفت داشت.

با ورود جنگ کنسول‌ها به ایستگاه هشتم، سونی تلاش جدی خود را با PlayStation VR نشان داد و با معرفی سالانه بازی‌های متنوع و جذاب برای گجت دوستداشتنی، ثابت کرد که برنامه‌های زیادی برای این کنسول دارد. البته بعدها هم شاهد معرفی نسل دوم PlayStation VR بودیم که با بهبودها و قابلیت‌های جدیدی همراه بود و بازی‌های جذاب و جدیدی را پشتیبانی می‌کرد.

در این طرف میدان اما هیچ تلاشی را از جانب مایکروسافت نمی‌بینیم و بخش VR به تنهایی از جانب سونی در حال تاخت و تاز است. جمعیت قابل توجهی از مخاطبان ویدئوگیم طرفدار بازی‌های VR هستند که سونی به خوبی با درک این موضوع، توانسته سودآوری کند. اما مایکروسافت با رها کردن این قسمت از رقابت‌ها، یک دلیل دیگر به ما می‌دهد تا پلی استیشن را برتر از ایکس باکس بدانیم.

ایکس باکس برای بزرگسالان و سونی برای تمام سنین!

این دلیل از آن دست دلایلی است که بسیار بسیار در جذب مخاطب تاثیرگذار است. این که استراتژی شرکت در عرضه و پشتیبانی از محصولاتی که تمام سلایق مخاطبان و مشتریان را پوشش دهد، خود به تنهایی موفقیت بزرگی تلقی می‌شود.

سونی با عرضه عناوین مختلف انحصاری که در اوایل مقاله اشاره مختصری به آن‌ها داشتیم، توانست از سنین کودکی تا بزرگسالان را زیر پرچم خود گرد آورده و به خوبی جلوی سیل ویرانگر مایکروسافت (بخاطر پشتوانه قوی مالی مایکروسافت) مقاومت کند.

خلاقیت‌ها و تنوع‌هایی که در داستان و گیم پلی عناوین انحصاری سونی وجود داشتند و دارند، تا به الان اصلا در رقیبش ایکس باکس ندیده‌ایم و این قضیه فعلا هم در جریان است. مایکروسافت متاسفانه در نقطه‌ای از رقابت دچار اشتباه محاسباتی شد و فکر کرد با ارائه سخت افزار قدرتمند می‌تواند از سونی پیشی بگیرد.

اما به مرور زمان مشخص شد که سونی با محتواهای جذاب و همه گیرش می‌تواند کنسول قدرتمند مایکروسافت را ضربه فنی کند. البته مایکروسافت در نسل هفتم عملکرد بسیار خوبی داشت و بخاطر تنوع زیاد بازی‌های انحصاری توانست جلوی سونی قد علم کند، اما باز هم در آن زمان تسلیم عناوین سونی شد و نتوانست رقابت را به سود خود تمام کند.

پلی استیشن برندی است که همه ما با آن بزرگ شدیم

همه ما انسان‌ها خاطرات مختلف خوب و بدی از زندگی گذشتمان در ذهن داریم. در زندگی گیمرها این مورد درباره ویدئو گیم بسیار پررنگ‌تر است و سونی در این قسمت هم توانسته ذهن و قلب بسیاری از ما گیمرها را تسخیر کند. برای مثال بنده به یاد دارم که قسمت چهارم بازی رزیدنت اویل جدیدا برای پلی استیشن ۲ عرضه شده بود.

آن روز وقتی برای تهیه آن سری به پاساژ زدم، هوا مه آلود بود و جو و رفتار رهگذرهای داخل شهر کاملا با ساکنین دهکده اول بازی شباهت داشت. چون من این بازی را روی کنسول سونی تجربه کرده بودم (البته عناوین جذاب دیگری هم هستند که پرداختن به آن‌ها از حوصله مقاله خارج است)، همیشه پلی استیشن برای من یک اسطوره بود و آن را با همه داشته‌ها و نداشته‌هایش دوست داشتم.

البته گیمرهای دیگری هم هستند که خاطرات گره خورده آن‌ها با کنسول سونی، توانسته علاقه عمیقی در آن‌ها ایجاد کند. اما درباره کنسول مایکروسافت باید گفت که چون در بازار ایران آنچنان فراگیر نبود و مردم به رقیب آن عادت کرده بودند، ایکس باکس نتوانست آنچنان در قلب بسیاری از گیمرها هم در ایران و هم در سراسر جهان حکومت کند.

پلی استیشن قدیمی‌تر است

همین قدمت بیشتر می‌تواند یکی از دلایل برتری سونی به مایکروسافت در جنگ کنسول‌ها باشد. هر چه باشد، سونی یک پیراهن بیشتر از مایکروسافت در این عرصه پاره کرده و تجربه بیشتری دارد و از این تجربه‌ها برای پیشبرد برنامه‌های خود توانسته به خوبی استفاده کند.

اولین ورود سونی به دنیای کنسول‌ها برمی‌گردد به سال ۱۹۹۴ میلادی که اولین کنسول خود را عرضه کرد و توانست غوغای بزرگی به پا کند. به گونه‌ای که رقیب قدر قدرت آن روزهای سونی، یعنی سگا نتوانست جلوی رقیبش آنچنان که باید مقاومت کند. آن روزها ویدئوگیم کم کم وارد فاز سه بعدی گرافیک بصری می‌شد و برای همین کنسول‌ها باید قابلیت اجرای این گونه بازی‌ها را دارا می‌بودند تا می‌توانستند موفق شوند. چیزی که اولین کنسول سونی شرایطش را داشت و موفق هم شد.

رفته رفته سونی از تجربیات خود درس می‌گرفت و نتیجه این درس گرفتن‌ها را در قالب کنسول جدید ارائه می‌داد. درس گرفتن از اشتباهات و استفاده از تجربیات، چیزی بود که مایکروسافت زیاد سراغش نمی‌رفت و همیشه می‌خواست جنجالی و بلند پروازانه عمل کند. البته این شیوه رفتار مایکروسافت همیشه کار دستش می‌داد و برای مدتی باعث می‌شد که ضررهای مالی گریبان گیرش شود (اما باز بخاطر پشتوانه قوی مالی، توانسته خود را در عرصه رقابت‌ها حفظ کند).

کنسول‌های سونی چندان با مشکلات فنی درگیر نبودند!

اگر یادتان باشد، در نسل هفتم ایکس باکس ۳۶۰ با مشکل ۳ چراغ قرمزش عالی نواخت و دل بسیاری از گیمرها را خونین کرد. وضعیت در ایران به گونه‌ای دیگر بود و بخاطر تحریم، گیمرهایی که کنسولشان دچار مشکل سه چراغ مرگ شده بود، نتوانستند از گارانتی مایکروسافت استفاده کنند و در نهایت جملاتی پر از محبت و عشق را به سمت مایکروسافت حواله کردند تا ارادت خود را ثابت کنند.

البته آن زمان کنسول سونی هم مشکلات عجیب و غریبی داشت و یکی از آن‌ها قفل شدن دیسک بازی بخاطر دمای محل قرارگیری بود! ولی این مشکلات کنسول سونی هر چه که بودند، کنسول را روانه قبرستان نمی‌کردند. یکی دیگر از مشکلات ایکس باکس ۳۶۰، کنده کاری کردن دیسک بازی درون خود بود!

یعنی فکرش را بکنید که آن زمان با هزار زحمت و التماس به پدر و گرفتن مقداری پول، بازی مورد علاقه خود را خریده باشید و ایکس باکس ۳۶۰ قشنگ آن را مورد عنایت قرار دهد! در این وضعیت چه حالی را برای خود می‌توانید متصور باشید؟ زیاد تصور نکنید، چون فکرش هم عذاب آور است.

پلی استیشن بازی های نمادین بیشتری دارد

به یاد دارم زمانی را که با کنسول پلی استیشن خود، فرهنگ ژاپن را در قالب بازی تجربه کردم و بعد از آشنایی کامل به این فرهنگ، توانستم به آن عشق بورزم! کنسول سونی میزبانی بازی‌های خاطره انگیز و نمادین زیادی است که با دیدن آن‌ها اشک از چشمانمان جاری شده و خاطرات شیرینمان در ذهن نمایان می‌شوند.

عناوینی مثل گرن توریسمو (Gran turismo) و شادو آف کلوسوس (Shadow of the Colossus) جزو بازی‌های نمادین سونی هستند که بسیاری از گیمرهای کهنه کار با آن خاطره‌ها دارند و اگر اسمشان به گوششان بخورد، ذوق زده شده و بصورت رگباری از خاطرات خود می‌گویند. انسان با خاطراتش زنده است و سونی با درک این موضوع، توانسته خدمت بزرگی به جامعه ویدئوگیم بکند. البته عناوین نمادین دیگر زیادی هم هستند، اما نام بردن از آن‌ها کار را طولانی خواهد کرد.

کنترلرهای ایکس باکس پیچیده هستند

برای بسیاری از گیمرهایی که از کنسول سونی به ایکس باکس سوییچ کرده بودند، این مشکل وجود داشت که چگونه بتوانند به خوبی با دسته‌های ایکس باکس ارتباط برقرار کرده و به آن مسلط شوند. دسته‌های ایکس باکس بخاطر مدل چینش دکمه‌ها و کمی بزرگ بودن نسبت به دسته سونی، برای بسیاری از دارندگان سونی استفاده‌اش سخت بوده و هنوز هم هستند کسانی که نتوانسته‌اند با آن ارتباط خوبی بگیرند.

اما دسته‌های سونی ساختار ساده‌تری دارند و طراحی آن‌ها برای بسیاری از گیمرها بدلیل از قبل حضور داشتن پلی استیشن در بازار، آشنا است. البته در جدیدترین نسل از کنسول‌ها، دسته ایکس باکس ارزش خود را ثابت کرده که امیدواریم در ادامه شاهد بهینه شدن و حتی بهتر شدنش باشیم.

پلی استیشن ۵ دارای امکانات بیشتری در کنترلرش است

دسته‌های سونی بخاطر جمع و جور بودن و البته سبک بودنشان، همیشه توانستند باب میل گیمرها شده و محبوب دلشان باشند. سونی در هر نسل سعی خود را داشت تا نوآوری‌های جدید و جذابی را در طراحی و مشخصات فنی دسته‌هایش به کار ببرد.

در جدیدترین نسل از دسته‌های سونی با نام دوال سنس که برای کنسول نسل نهمی پلی استیشن ۵ طراحی و ساخته شده‌اند، شاهد قابلیت‌های جذابی هستیم که تجربه و حس جدیدی را به گیمر می‌دهند. وجود میکروفون و اسپیکر در این دسته، نکته مثبتی است که کنترلرهای ایکس باکس از آن بی بهره هستند و طبیعتا کاربران ایکس باکس تجربه سطح شگفت انگیزی را نخواهند داشت. البته لازم به ذکر است که اگر جیب پر پول داشته باشید، دوال سنس دوست خوب شما خواهد بود، در غیر این صورت بخاطر عمر مفید کم، باید بعد از مدتی آن را با یک مدل نو تعویض کنید.

انتهای مطلب/م.ع